Iskry spod młota. Tom 3. Część I. Kruszenie kamienia

Antoni Ferdynand Ossendowski

To kolejna książka z cyklu powieściowego Na przełomie. Następna powieść pokazuje świat stary, kończący się i świt tego nowego świata, który po zrujnowaniu wszystkiego, co dawne sprawi, iż na ziemi zapanuje raj. Tyle że to wcale nie jest takie oczywiste, a raj wcale rajem być nie musi. Zmieniają się ludzie, zmieniają się czasy, zmienia się podejście do tego, co od zawsze uważane było za wartościowe, ale zmieniają się też techniki wdrażania zła, bo ludzka dusza bynajmniej nie bieleje, lecz staje się coraz mroczniejsza i czarna. Ta książka to gwarancja emocjonującej, niezapomnianej przygody czytelniczej. Już pierwsze zdania wstępu wprowadzają nas w temat, ukazując jednocześnie niezwykły klimat prozy Ossendowskiego: Paryż, otulony szarą, mglistą zasłoną, jak gdyby się rozpływał we łzach. Ukośne, smagające bicze deszczu siekły mury domów i połyskujące szyby wystaw sklepowych; brudne mętne strugi zalewały chodniki i asfalt jezdni. Wszędzie mknęły potoki wody i zbierały się w kałuże. Pod płóciennym namiotem kiosku z kwiatami znalazło schronienie kilku ukrywających się przed deszczem ludzi. Jeden z nich wysoki w miękkim kapeluszu, nisko opuszczonym na czoło, w szarym, sportowym płaszczu, niedbale narzuconym na szerokie bary, stał spokojnie, oparty o grubą laskę. Spod zwisającego ronda wyglądały szydercze oczy, chwilami błyskające drapieżnie, okrągłe, niemal nieruchome źrenice czatującego na zdobycz ptaka. Czerwona, starannie ogolona twarz miała wyraz zimnego skupienia i czujnej baczności. Człowiek ten oglądał sąsiadów uważnie, prawie natrętnie, lecz wyniośle zarazem, a kąciki zaciśniętych warg bez przerwy opuszczały mu się i podnosiły, jak gdyby odpowiadały utajonym myślom.

Dzieje lisowczyków. W czterech tomach: tom III

Maurycy Dzieduszycki, Wojciech Dębołęcki

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Dzieje lisowczyków. W czterech tomach. Lisowczycy, lisowczyki (początkowa nazwa straceńcy, również chorągiew elearska) formacja lekkiej jazdy polskiej o charakterze utrzymującego się z łupów wojska najemnego. Oparta na wzorach ustrojowych konfederacji wojskowych, sformowana została w 1614 roku pierwotnie jako konfederacja żołnierska pod wodzą pułkownika Aleksandra Józefa Lisowskiego herbu Jeż. Zawiązki tej formacji powstały już jednak w czasie służby Lisowskiego u Dymitra II Samozwańca w latach 16071611. Dwutysięczny oddział lisowczyków brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej 16091618. Od śmierci Lisowskiego w 1616 r. dowodzeni byli przez pułkownika Stanisława Czaplińskiego. Od 1619 r. ich dowódcą był Walenty Rogowski[2]. W czasie wypraw moskiewskich przeprowadzili szereg operacji zaczepnych na terytorium Carstwa Rosyjskiego, rozbijając w grudniu 1617 r. pod Kaługą wojska rosyjskie kniazia Dymitra Pożarskiego. Ich łupiestwo spowodowało m.in. obłożenie tej formacji klątwą, która jednak po pewnym czasie została zdjęta. Celem utworzenia oddziałów lisowczyków było odciążenie skarbu Rzeczypospolitej od obowiązku wypłacania im żołdu. Werbowano ich, zapewniając im pełną swobodę zagarniania łupów wojennych, które były ich jedynym wynagrodzeniem za służbę. Formacja była złożona z najemników różnej narodowości, głównie Polaków, Litwinów i Rusinów. Dowódców obierali sobie sami za pomocą głosowania. Podobnie jak cała jazda narodowego autoramentu, dzielili się na towarzyszy, pocztowych oraz czeladź ciurów, tworzących oddzielne chorągwie, które brały udział w manewrach, a czasami w boju (co było nowością w wojskach polskich). Pułk lisowczyków (zazwyczaj ponad 1000 ludzi) dzielił się na chorągwie, z czego dwie (czarna i czerwona) podlegały bezpośrednio dowódcy. Pułki dowodzone były przez pułkowników z pomocą oboźnego, sędziego i strażnika. Chorągwie prowadzone były przez rotmistrzów z pomocą porucznika i chorążego. Specjalizowali się w zagonach na terytorium wroga, walczyli bez taborów, zaopatrując się w terenie, na którym operowali. Poruszali się podobnie jak Tatarzy, komunikiem, tzn. nie mieli wozów, tylko po kilka koni do jazdy wierzchem, a wyposażenie i żywność przewozili na koniach jucznych. Specyficzny był sposób dosiadania przez nich koni stali w strzemionach, pochylając się nad koniem, aby maksymalnie mu ulżyć i wykorzystać jego możliwości (podobnie jeżdżą dzisiejsi dżokeje). Powodowało to również zwiększenie siły zamachu bronią sieczną lub obuchową (cios z przysiadu), ułatwiało obracanie się w celu wystrzelenia pocisku, jak również przesiadanie się na innego konia w biegu. Ich siodła były niewielkich rozmiarów. Charakteryzowali się błyskawicznym przemieszczaniem, wynikającym ze sposobu jazdy, stosowaniem podstępów i forteli wojennych, niezwykłą odwagą oraz straszliwym pustoszeniem i rabowaniem terenów, na których przebywali. Ich wyszkolenie jeździeckie i bojowe wzbudzało podziw cudzoziemców. Wyróżniali się dzielnością, ale także okrucieństwem i szczególnym zamiłowaniem do rabunku, który został na stałe przypisany do zasad działania tej formacji (np. mieli zwyczaj zabijać każdego napotkanego przechodnia, żeby nie pozostawiać świadków). Cieszyli się wielką sławą w Europie jako niezrównana w szybkości jazda (pokonywali dziennie do 150 km). Ich uzbrojenie i ubiór były niemal całkowicie dowolne i zależne od stopnia zamożności konkretnego żołnierza. Nosili pełniące funkcję miękkiej zbroi pikowane żupany, baczmagi (skórzane buty), czapki typu kołpak i charakterystyczne obcisłe spodnie. Nie używali metalowych zbroi, niektórzy nosili misiurki lub kolety, korzystali też ze zdobycznych kałkanów. Uzbrojenie zaczepne składało się z szabli (obowiązkowo), łuku refleksyjnego chowanego w sajdaku (pokrowiec na łuk z kołczanem), ewentualnie krótkich pik lub rohatyn. Zamiennie z łukami czasami używano pistoletów, rusznic, arkebuzów lub bandoletów. Oficerowie posiadali dodatkowo nadziak bądź czekan i niekiedy koncerz lub pałasz troczony przy siodle, zazwyczaj pod lewym kolanem. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lisowczycy).

Powieści fantastyczne

Ernst Theodor Amadeus Hoffmann

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT E.T.A. Hoffmann, (1776-Berlinie) niemiecki poeta, pisarz epoki romantyzmu. Także prawnik, kompozytor, krytyk muzyczny, rysownik i karykaturzysta. Jeden z prekursorów fantastyki grozy (tzw. weird-fiction), który wywarł ogromny wpływ na takich twórców jak: Edgar Allan Poe, Howard Phillips Lovecraft, Gustav Meyrink czy Stefan Grabiński. Jako pisarz naśladował najpierw Jeana Paula w Phantasiestücke in Callots Manier (1814, 4 t.). Później napisał Vision auf dem Schlachtfeld von Dresden (1814), Elixiere des Teufels (1816, tłum. Ludwik Eminowicz), Nachtstücke" (1817, 2 t.), Seltsame Leiden eines Theaterdirektors (1818), Die Serapionsbrüder (18191821, 4 t.; tom uzupełn. 1825), Klein Zaches (1819), Prinzessin Brambilla (1821), Meister Floh (1822), Lebensansichten des Katers Murr (18211822, 2 t.), Der Doppelgänger (1822) i drobne opowiadania. (Wybory polskie: Powieści fantastyczne w układzie A. Langego, 2 t., wyd. Muzy; Opowieści, przeł. Ida Wieniewska, 1925; Złoty garnek, przeł. Jan Kleczyński, 1907, i i.). Utwory Hoffmanna odznaczają się bujną wyobraźnią romantyczną, groteskowym humorem i upiorną niesamowitością. W Niemczech długo zapoznawany, wywarł wpływ za granicą zwłaszcza na romantyzm francuski. Tłumaczono go i naśladowano w całym kulturalnym świecie. Nowe wyd. kryt. jego utworów oprac. W. Harich, 1925, 15 t. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ernst_Theodor_Amadeus_Hoffmann)

Historię wam opowiem , o której śpiewali dawni Bretonowie

Natalia Mętrak

Historię wam opowiem, o której śpiewali dawni Bretonowie o Lais Marii z Francji: Dwunastowieczna Francja oraz językowo i kulturowo związane z nią dwory Wielkiej Brytanii, są miejscem narodzin i rozwoju konwencji nazwanej później miłością dworną. Lais Marii z Francji, po części konwencję tę realizuje, wprowadza jednak elementy wyjątkowe. Sytuuje się jakby w pół drogi między teoretyczną konstrukcją, skodyfikowaną przez klerków, realizowaną przez prowansalskich trubadurów i truwerów z północnej Francji, a celtyckimi legendami, przekazywanymi ustnie przez bretońskich pieśniarzy. Ustanawia też nieco inny niż chociażby w poezji prowansalskiej czy traktacie De Amore Andreasa Capellanusa, bardziej równouprawniony, bardziej spontaniczny typ relacji między kobietą a mężczyzną. Celem zaś tej pracy jest zarówno analiza Lais jako dzieła literackiego, jak i próba odczytania zawartych w nich obserwacji i postulatów, dotyczących modelu relacji między kobietą a mężczyzną. Maria z Francji, Maria Francuska, Marie de France - średniowieczna pisarka i poetka, autorka Opowieści - poematów.

Pokwitowanie o północy

Paul Féval

Biedna rodzina MacDiarmidów, potomków starożytnych królów Irlandii, jest prowadzona przez patriarchę, dumnego Daniela O'Connella. Ośmiu synów przyłączyło się wbrew radom ojca do tajnej organizacji, która brutalnymi działaniami walczy z obecnością Anglików w Irlandii. Jesteśmy świadkami tragedii tej rodziny, która traci swoich członków jeden po drugim, ścigana przez siły brytyjskie.

Mityczna historia Polski i mitologia słowiańska

Kazimierz Szulc

Kazimierz Szulc: Mityczna historia Polski i mitologia słowiańska. Znakomite, obszerne opracowanie polskich pradziejów, podań, wierzeń, mitów i historii bajecznej. W Mitycznej historii polskiej i mitologii słowiańskiej usiłował ukazać podstawowy zrąb kultury ludowej jako ukształtowany w pełni przed tysiącleciem i wiernie przechowany przez ludową tradycję. Słowa autora kończące to dzieło, opisujące w sposób bardzo obszerny i szczegółowy naszą ojczystą niepisaną historię brzmią tak: Idzie o to, ażebyśmy się poznali na tych cudownych i nieprzebranych skarbach, jakie wśród nas się znajdują i żebyśmy chcieli, umieli z nich pełnymi garściami czerpać. Czułbym się szczęśliwy, gdybym powyższą pracą do tego się przyczynił.

Eposy egipskie

Antoni Lange

REPRINT. Książka niniejsza składa się z czterech częśći. W Części Pierwszej podajemy utwory typu pośredniego między klechdą, a rapsodem fantastyczno-epickim. W Części Drugiej mamy fragment o charakterze bajek tj. Eposu zwierzęcego; jest to wyciąg z rozmowy prowadzonej między panterą a szakalem. W Części Trzeciej mieści się utwór zupełnie odrębny, przypominający powieści rycerskie wieków średnich, które możemy traktować jako Chanson de gestes lub Romanzero egipskie. W czwartej części poemat pisarza imieniem Pentaur, opiewający bohaterstwo Ramzesa II. Jest to utwór najbardziej zbliżony do ogólnego typu epopei, a zdaniem niektórych Pentaur nie był bez wpływu na greckich poetów cyklicznych, zapewne i na samego Homera.

Homo literatus. Studia poświęcone Wincentemu Kadłubkowi. Tom II - Kult i dokumenty

Artur Lis

Kult i dokumenty dotyczące Wincentego Kadłubka. Ostatnimi laty można zaobserwować rozwój interdyscyplinarnych badań dotyczących Wincentego Kadłubka i jego Kroniki polskiej. Należy tu wymienić konferencje naukowe: Mistrz Wincenty Kadłubek. Człowiek i dzieło, pośmiertny kult i legenda (Kraków, 10 marca 2000 r.), Nowe badania nad Kroniką biskupa Wincentego Kadłubka (Warszawa, 4-6 czerwca 2008 r.), Błogosławiony Wincenty Kadłubek. W 800-lecie sakry biskupiej (Kraków, 3 listopada 2008 r.) oraz Błogosławiony Wincenty Kadłubek i jego dziedzictwo (Opatów, 17 czerwca 2009 r.). Moje własne badania zaowocowały ukazaniem się książek: Spory wokół biografii mistrza Wincentego Kadłubka, Sapere aude. Szkice o Kadłubku a także Magnum oppidum Opatów. Szkice historyczne. Do wyżej wymienionych dołączam niniejsze.

Z dziejów parafii Włostów

Artur Lis

Ciekawe opracowanie autorstwa dr. Artura Lisa, poświęcone historii parafii Włostów, oparte na analizie materiałów źródłowych, tj.: rękopisów wizytacji kanonicznych, przeprowadzonych w parafii w latach: 1604 1764.

Kapitan Czart Przygody Cyrana de Bergerac

Louis Gallet

Kapitan Czart. Przygody Cyrana de Bergerac autorstwa Louisa Galleta to znakomita, trzymająca w napięciu powieść z gatunku płaszcza i szpady, książkę czyta się jednym tchem. Wspaniała wartka akacja, wciągająca fabuła, miłość i śmierć, intrygi i porwania, więzienia i ucieczki, Cyganie i szlachta, stary Paryż i dawna Francja, tajemnicze zaułki, skomplikowane intrygi, wszystko sprawia, że nie pożałujemy czasu spędzonego z tym dziełem literackim. No i oczywiście tytułowa, nieomal mityczna postać znakomitego i francuskiego filozofa, pisarza ale też awanturnika i szermierza Cyrana de Bergerac, żyjącego w latach 1619-1655.

Ezaw i Jakub. The Adventure of the Priory School

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Z elitarnej szkoły ucieka syn księcia Holdernesse. Wiadomo, że chłopiec tęskni za matką (książę i jego żona są w separacji), zaś w przeddzień ucieczki otrzymał od ojca list, który zabrał ze sobą. Równocześnie zaginął jeden z wykładowców nazwiskiem Heidegger. Sądząc po tym co znaleziono w ich pokojach, mały lord wyszedł całkowicie ubrany, natomiast nauczyciel tylko częściowo, zabrał też rower. Brak danych by coś ich łączyło, poza tym, że opuścili budynek tej samej nocy. Książę zapewnia, że w liście nie było niczego, co mogłoby sprowokować ucieczkę. Holmes ustala, że kierunki na wschód, zachód i południe od szkoły można wykluczyć, pozostaje wrzosowisko, za którym jest zamek księcia. Na wrzosowisku detektyw z doktorem natrafiają na dwa różne ślady opon rowerowych... (za Wikipedią). Inny tytuł opowiadania to Zniknięcie młodego lorda.

Mnich

Iwan Kozłow

Poemat romantyczny "Mnich", ma formę przepełnionej dramatyzmem lirycznej spowiedzi umierającego młodego mnicha, autorem poematu jest Iwan Iwanowicz Kozłow (1779-1840) rosyjski urzędnik państwowy, poeta i tłumacz epoki romantyzmu. Od dzieciństwa służył w Armii Imperium Rosyjskiego, w wieku 19 lat przeszedł do służby cywilnej. Przez kolejne 20 lat piął się po szczeblach kariery urzędniczej, jednak w 1818 choroba odjęła mu władzę w nogach, a w 1821 utracił wzrok. Porzuciwszy pracę w rosyjskim ministerstwie odpowiedzialnym za nadzór nad własnością państwową zajął się poezją. Jego poematy cieszyły się w Rosji znacznym powodzeniem (za Wikipedią) i oto właśnie jeden z nich masz właśnie drogi czytelniku przed sobą. Poemat Mnich przyniósł autorowi sławę. Zachęcamy do lektury!

Z Rawenny. Pamiątki rawennackie. Córka Teodozjusza. Ostatni przytułek Dantego

Zdzisław Morawski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Znakomita książka, znakomitego autora prowadzi nas w świat, który przeminął, ale którego smak, sok i klimat wgryzł się nasze umysły, kości, krew, mięśnie i ścięgna. Ten świat to świat kultury łacińskiej, dziś odchodzącej powoli ze sceny dziejów. To szerzej kultura europejska, w której mieszają się tradycje grecka, łacińska i barbarzyńców z północy, to chrześcijaństwo, które je spaja i daje fundament, zdałoby się nie do skruszenia. Warto, naprawdę warto książkę tę przeczytać. Zdzisław Morawski (1859-1928) prowadzi nas przez Rawennę pokazuje jej dzieje i piękno. Kreśli sylwetki ludzi, którzy odcisnęli na tym mieście swoje piętno, ale którzy jednocześnie odcisnęli piętno na całej tradycji i kulturze naszego kontynentu w rozmaitych jej zakresach i odsłonach.

Kwiat majowy

Benjamin Constant

Po śmierci męża na morzu młoda Tona postanawia założyć karczmę rybacką, aby przeżyć i wychować dwoje dzieci, Pascualo i Toneta; podczas gdy Pascualo, najstarszy, dorasta, pomagając matce i ucząc się zawodu rybaka z wujkiem Batiste, młody syn Tonet żyje tak, jak chce, uciekając od obowiązków. Czas mija, a Tonet postanawia zaciągnąć się do Marynarki Królewskiej, ku przerażeniu matki, która marzyła, by zobaczyć go ożenionego z zamożną dziewczyną Rosario. Pascualo poślubia piękną Dolores, nieuczciwą handlarkę ryb, która miała romans z Tonetem. Po powrocie Tonet zgadza się poślubić Rosario, ale miłość, którą do niego czuje, nie jest odwzajemniona. Wkrótce pojawia się złe traktowanie, a kiedy Tonet wykorzystuje wszystkie swoje oszczędności, Rosario jest zmuszona wykonywać najskromniejsze prace, aby go wesprzeć. Tymczasem Tonet wdał się w romans z żoną swojego brata, powodując plotki w całym mieście, w które Pascualo nie może uwierzyć. Kiedy Dolores rodzi Pascualeta, Pascualo postanawia założyć własną firmę z własną łodzią, Kwiat Majowy; ale podczas drugiej podróży łodzią pogłoski o niewierności potwierdzą się, a kulminacją będzie smutna tragedia, która zawsze towarzyszy ludziom morza.

Historia Kartaginy

Alfred J. Church

Alfred J. Church - "Historia Kartaginy": Kartagina - potężne miasto handlowe, morskie imperium i jeden z największych rywali starożytnego Rzymu. Założona przez fenickich osadników, przez wieki rozbudowała swoją potęgę, kontrolując kluczowe szlaki handlowe i zakładając kolonie na wybrzeżach Afryki, Europy i wysp Morza Śródziemnego. Jej bogactwo opierało się na rozwiniętym handlu i potężnej flocie, która przez stulecia dominowała na wodach basenu Morza Śródziemnego. Alfred J. Church w swojej książce "Historia Kartaginy" zabiera czytelnika w podróż przez losy tej niezwykłej cywilizacji - od jej założenia, przez złoty okres rozwoju, aż po dramatyczny upadek. Przedstawia nie tylko aspekty militarne i ekonomiczne, ale także kulturę i politykę Kartagińczyków. Szczególne miejsce poświęca konfliktom, które zadecydowały o losach miasta - od rywalizacji z Grekami po legendarne Wojny Punickie. To właśnie wtedy Hannibal, najwybitniejszy kartagiński dowódca, przeprowadził śmiałą kampanię przeciwko Rzymowi, przechodząc z armią przez Alpy i zaskakując przeciwnika na jego własnym terytorium. Mimo swoich militarnych sukcesów, Kartagina ostatecznie uległa potędze Rzymu. Trzecia Wojna Punicka przypieczętowała jej los - miasto zostało zdobyte, zniszczone, a jego mieszkańcy skazani na zagładę lub niewolę. Historia ta jest nie tylko świadectwem rywalizacji dwóch wielkich mocarstw, ale także przypomnieniem o ulotności potęgi i znaczeniu strategii w dziejach świata. "Historia Kartaginy" to pasjonująca opowieść o ambicji, walce i upadku jednego z najważniejszych ośrodków starożytności - lektura obowiązkowa dla miłośników historii i militarystyki.

Utwory różne Jana Kochanowskiego

Jan Kochanowski

Jan Kochanowski - Utwory różne - Arcydzieła Polskiej Poezji. Zbiór dzieł jednego z najwybitniejszych poetów polskiego renesansu, Jana Kochanowskiego, to prawdziwa literacka uczta. W tej wyjątkowej publikacji odnajdziemy zarówno krótkie, dowcipne utwory, jak i refleksyjne pieśni, głębokie treny oraz dzieła o charakterze patriotycznym i filozoficznym. Książka zawiera szeroki przekrój twórczości autora, od słynnych Fraszek, przez przejmujące Treny, aż po dramatyczną Odprawę posłów greckich. Czytelnik znajdzie tu również poematy epickie, traktaty i teksty o wymowie historycznej, takie jak Proporzec albo Hołd Pruski czy Jezda do Moskwy. To doskonała propozycja dla miłośników klasycznej literatury, studentów oraz wszystkich, którzy pragną lepiej poznać bogactwo polskiej poezji renesansowej. Niniejsze wydanie to hołd dla twórczości, która mimo upływu wieków wciąż zachwyca swoją formą i treścią.

Czarownica i inne niesamowite opowieści

Antologia

Zbiór trzech opowieści, które łączy mistrzowskie połączenie wydarzeń pełnych grozy z historią Polski. Historia stanowiąca barwne tło mrocznych wydarzeń bliska jest zarówno Wiktorowi Gomulickiemu - czołowemu pisarzowi polskiego pozytywizmu jak też Andrzejowi Sarwie - współczesnemu prozaikowi i eseiście. Treść: 1. Wiktor Gomulicki - Czarownica, 2. Andrzej Sarwa - Porwanie mistrza Twardowskiego, 3. Andrzej Sarwa - Horror utajonej świątyni.

Ubiory w Polszcze od najdawniejszych czasów

Łukasz Gołębiowski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Jeśli jest jaki przedmiot starożytności naszych, to zapewne ten, do wypracowania trudny wielce. Liczne wprawdzie do tego są materiały po dziejopisach i w wielu innych księgach, to drukowanych, to rękopiśmiennych, rozrzucone, lecz te nie sięgają najdawniejszych czasów a samo ich rozrzucenie, tę trudność pomnaża. Są dawne po martyrologiach, mszałach, rytuałach obrazki, są późniejsze galerie familijne, ale trudno orzec co krajowe, a co obce a ponadto te z dalszych wieków nikną sprzed naszych oczu. Z drugiej strony mimo całej niedokładności tak wielkie jest tu pole działania, że w miarę możności ustalone opisy każdej części stroju w porządku alfabetycznym zostały opisane i umieszczone w niniejszym opracowaniu. Mimo niedoskonałości jest to bardzo wartościowe dzieło, pozwalające nam zapoznać się i rozeznać w tym, w co się ubierali, jak się nosili i jak dbali o urodę nasi przodkowie.

Żywoty Świętych Pańskich. Tom Dziesiąty. Październik

Władysław Hozakowski

Dnia 1. października: Święty Remigiusz z Rheims, biskup. (439 542.). Inni święci z dnia 1. października: Św. Aretas, męczennik. - Św. Germana, dziewica i męczenniczka. - Św. Michał, opat. - Św. Remedyusz, wyznawca. - Św. Sewer, kapłan. - Bł. Tomasz, arcybiskup z Medyolanu. - Św. Wiril, opat. - Św. Wulgizy, kapłan. - Św. Bawon, Benedyktyn. - Św. Dodon, opat. / Dnia 2. października: Uroczystość Aniołów-Stróżów. (Około r. 1608). Inni święci z dnia 2. października: Św. Edmund, arcybiskup z Armagh. - Św. Eleutery, żołnierz i męczennik. - Czcigodny Frańciszek z Bergamo, Kapucyn; - ŚŚw. Leodegar, biskup z Autun i Geryn, bracia. - Św. Leudomer, biskup z Chalons sur Marne. - Św. Łukasz z Ascoli, Frańciszkanin. - Św. Seren, kapłan. - Św. Tomasz, biskup z Herford. - ŚŚw. męczennicy Prymus, Cyryl i Sekundaryusz. / Dnia 3. października: Święty Gerard z Brogue, opat. (+ r. 959.). Inni święci z dnia 3. października: Św. Kandydus, męczennik. - Św. Cypryan, biskup z Toulon. - ŚŚw. męczennicy Dyonyzy, Faustus, Kajusz, Piotr i Paweł. - ŚŚw. bracia Ewaldowie, kapłani i męczennicy. - Św. Hezychyusz, pustelnik. - Św. Jowinus, wyznawca. - Św. Maksymian, biskup z Afryki. - Św. Romana, dziewica i meczenniczka. / Dnia 4. października: Święty Frańciszek z Asyżu. (1182 1226.). Inni święci z dnia 4. października: Św. Amon, pustelnik. - Św. Aurea, ksieni. - Św. Kryspus i Gajus, uczniowie św. Pawła. - Błog. Dyonizy Mały, mnich. - Św. Hieroteusz, uczeń św. Pawła. - Św. Magdalweusz, biskup z Verdun. - Św. Petroniusz, biskup z Bolonii. - Św. Piotr, biskup z Damaszku. / Dnia 5. października: Święty Placyd i towarzysze, męczennicy. (+ r. 546.). Inni święci z dnia 5. października: Św. Apolinary, biskup z Valence. - Św. Karytyna, dziewica i męczenniczka. - Św. Felikula, dziewica. - Św. Galia, wdowa. - Św. Gallus, biskup z Aosta. - Św. Hieronim, biskup z Nevers. Św. Marcelin, biskup z Raweny. - Św. Peregryna, dziewica i męczenniczka. - Św. Jan z Penna, Frańciszkanin. - Św. Firmatus, dyakon, oraz siostra jego Flawyana. - Św. Trazeas, biskup z Frygii. / Dnia 6. października: Święty Brunon, założyciel Kartuzów. (1030 1101.). Inni święci z dnia 6. października: Św. Apolinary, arcybiskup z Bourges. - Św. Epifania, królewna i Benedyktynka. - Św. Fides, dziewica i męczenniczka. - Św. Marya Frańciszka od Pięciu ran Jezusowych, Frańciszkanka. - Św. Probus, biskup z Gaeta. - Św. Renat, biskup z Sorrento. - Św. Roman, biskup z Auxerre. / Dnia 7. października: Święta Osyta, dziewica i męczenniczka. (Umarł około r. 870.). Tego samego dnia: Święci Sergiusz i Bachus, męczennicy. (+ około r. 300.). Inni święci z dnia 7. października: Św. Augustus, kapłan z Berry. - Św. Eumeniusz, biskup z Aleksandryi. - Św. Gerold, pielgrzym i męczennik. - Św. Helan, kapłan. - Św. Julia, dziewica i męczenniczka. - Św. Justyna, dziewica i męczenniczka. - ŚŚw. męczennicy Apulejusz i Marceli. - Św. Marek, papież. - Św. Marcin, opat. - Św. Paladyusz, biskup z Saintes. / Dnia 8. października: Święta Brygida z Szwecyi, wdowa. (1302 1373.). Tego samego dnia. Święta Pelagia, pokutnica, (+ około r. 453.). Inni święci z dnia 8. października: Św. Benedykta, dziewica i męczenniczka. - Św. Dymitr, męczennik. - Św. Euzebia, dziewica i ksieni. - Św. Ewodyusz, biskup z Rouen. - Św. Gratus, biskup z Chalons. - Św. Liborya, dziewica i męczenniczka. - Św. Piotr, męczennik. - Św. Reparata, dziewica i męczenniczka. - Św. Symeon, starzec, znany z ewangelii św. Łukasza. - Św. Tais, pokutnica w Egipcie. - Św. Tryduana, dziewica. - Św. Metropolus, biskup Trewiru. - ŚŚw. dziewice Palacya i Laurencya, męczenniczki. / Dnia 9. października: Święty Dyonyzy z Aten, biskup i męczennik. (+ około r. 95.). Tego samego dnia: Błogosławiony Jan Lobedau z Torunia. (+ r. 1264.). Inni święci z dnia 9. października: Patryarcha Abraham z Starego Zakonu. - Bł. Adalbero, biskup z Augsburga. - Św. Andronik z żoną Atanazyą. - Św. Doroteusz, wyznawca. - Św. Gislen, opat. - Św. Goswin, opat. - Św. Ludwik Bertrand, Dominikanin. - ŚŚw. męczennicy Marceli, Geminus, Nuwiusz i Prymina. - Św. Publia, ksieni. - Bł. Sibyla de Gages, Cysterka. - Bł. Gunter, pustelnik. / Dnia 10. października: Święty Frańciszek Borgia. (1510 1572.). Inni święci z dnia 10. października: Św. Bazyan, wyznawca. - Św. Bertulian, męczennik. - Św. Cerboniusz, biskup z Werony. - Św. Klarus, biskup z Nantes. - Św. Galia, męczennica. - ŚŚw. Gereon, Wiktor, Kasyusz i Florencyusz, męczennicy. - Św. Paulin, biskup z Yorku. - Bł. Robert Malatesta, książę. - Św. Wenancyusz, pustelnik i męczennik. - Św. Ludwik Bertrand, Dominikanin. / Dnia 11. października: Święty Nikazy z Rouen, męczennik. (+ około r. 102.). Inni święci z dnia 11. października: Św. Emilian, wyznawca. - Św. Antonin, biskup z Meaux. - Św. Brunon, arcybiskup Kolonii. - Św. Kenny, opat. - Św. Etelburga, ksieni. - Św. Firmin, biskup z Uzez. - Św. German, biskup z Besancon, męczennik. - Św. Juliana, ksieni. - Św. Placyda, dziewica. - ŚŚw. męczennicy Tarakus, Probus i Andronik. - Św. Zenas i Filonela, siostry. - Św. Nektaryusz, patryarcha z Konstantynopola. / Dnia 12. października: Święty Serafin z Monte Oranaro. (1540 1604.). Inni święci z dnia 12. października: Św. Edwin, król angielski. - Św. Eustachy, kapłan. - ŚŚw. męczennicy Ewagryusz i Pryscyan. - Św. Julian, biskup z Lodź. - Sw. Maksymilian, biskup z Lorch. - Bł. Rudolf, jenerał Kamedułów. - Św. Salwin, biskup Werony. - ŚŚw. biskupi Feliks i Cypryan, męczennicy w Afryce. - Św. Sperya, dziewica i męczenniczka. / Dnia 13. października: Święty Edward, król angielski. (+ r. 1066.). Inni święci z dnia 13. października: Św. Chelidonia, dziewica. - Św. Koloman, pielgrzym i męczennik. - Św. Daniel i towarzysze, męczennicy. - Św. Florencyusz, męczennik. - Św. Gerald, hrabia. - Św. Leobin, wyznawca. - Św. Łukasz, opat Bazylianów. - Św. Maurycy, opat Cystersów. - Św. Romulus, biskup z Genui. - Św. Teofil, biskup z Antyochyi. - Św. Wenancyusz, opat. / Dnia 14. października: Święty Kalikst I., papież i męczennik, (+ r. 222.). Inni święci z dnia 14. października: Św. Kuźma, biskup z Majuma. - Św. Burchard, biskup z Wurzburga. - Św. Donacyan, biskup z Rheims. - Św. Fortunat, biskup z Todi. - ŚŚw. męczennicy Fortunata, Karponiusz, Ewaryst, Pryscyan, rodzeństwo. - ŚŚw. męczennicy Lupus i Aurelia. - Św. Manechylda, dziewica. - Św. Gaudenty, biskup z Rimini, męczennik. / Dnia 15. października: Święta Teresa, Karmelitanka. (1515 1582.). Inni święci z dnia 15. października: Św. Agileusz, męczennik. - Św. Aurelia, dziewica. - Św. Deodat, biskup z Vienne. - Św. Fortunat, męczennik. - Św. Roger, biskup z Canne w Neapolitańskiem. - Św. Sabinus, biskup z Katanii. - Św. Sewer, biskup z Trewiru. / Dnia 16. października: Święty Gerard Majella (1726 1755). Inni święci z dnia 16. października: Św. Ambroży, biskup z Cahors. - Św. Balderyk, opat. - Św. Bertrand, pustelnik. - Św. Bolonia, dziewica i męczenniczka. - Św. Koloman, biskup irlandzki. - Św. Gallus, opat. - Św. Lullus, arcybiskup Moguncyi. - ŚŚw. bracia Martynyan i Saturnyan, męczennicy. Św. Witalis, pustelnik. - Św. Ewodyusz biskup z Uzala, męczennik. - Św. Maksyma, dziewica. - Św. Sylwan, męczennik. / Dnia 17. października: Święta Jadwiga z Trzebnicy, księżna (+ r. 1243.). Tego samego dnia: Błogosławiona Małgorzata Alacoque. (1647 1690). Inni święci z dnia 17. października: Św. Andrzej z Krety, Bazylianin. - Św. Klemens, kapłan. - ŚŚw. bracia Etelred i Etelbert, książęta-męczennicy. - Św. Florency, biskup z Orange. - Św. Lupus, biskup z Angers. - Św. Solina, dziewica i męczenniczka. - Św. Wiktor, biskup z Kapuy. - Św. Zenon, biskup Benewentu. - Bł. Gilbert, opat Cystersów. - Św. Mamelta, męczenniczka. - Św. Heron z Antyochyi, biskup i męczennik. / Dnia 18. października: Święty Łukasz, ewangelista. (+ około r. 86.). Inni święci z dnia 18. października: Św. Asklepiades, biskup z Antyochyi. - Bł. Benon, biskup z Hamburga. - Bł. Bertylda, ksieni. - Św. Julian, pustelnik. - Św. Justus, męczennik. - Św. Łucyusz, Wiktoryn i Agnieszka, męczennicy. - Św. Monon, pustelnik. - Św. Tryfonia, męczennica. / Dnia 19. października: Święty Piotr z Alkantara. (1499 1562.). Inni święci z dnia 19. października: Św. Akwilin, biskup z Evreux. - ŚŚw, męczennicy Beronik i Pelagia. - Św. Dezydery, opat. - Św. Gratus, biskup z Oleron. - Św. Laura, wdowa i męczenniczka. - Św. Lupus, biskup z Soissons. - Św. Weran, biskup z Cavaillon. - Św. Eusteryusz, biskup z Salerno. - Św. Etbin, opat. / Dnia 20. października: Święty Jan Kanty. (1397 1473.). Inni święci z dnia 20. października: Św. Irena, dziewica. - Św. Wendelin, opat - Św. Adelina, ksieni. - Św. Edan, wyznawca. - Św. Artemiusz, męczennik. - Św. Kaprazy, męczennik. - Bł. Humbald, biskup z Auxerre. - ŚŚw. Marta i Saula, dziewice-męczenniczki. - Św. Maksym, dyakon. - Św. Syndulf, pustelnik. - Bł. Urszula Benincasa, założycielka Teatynek. / Dnia 21. października: Święta Urszula i towarzyszki, męczenniczki. (+ r. 450.). Inni święci z dnia 21. października: Św. Agaton, opat. - Św. Angelina, dziewica-męczenniczka. - Św. Akwilin, biskup koloński. - Św. Asteryusz, meczennik. - Św. Bertold, braciszek z zakonu Benedyktynów. - Św. Darya, matka św. Urszuli. - Św. Florencya, dziewica-męczenniczka. - Św. Hilaryon, opat. - Św. Malchus, mnich. - Św. Modest, męczennik. - Św. Reparat, dyakon. / Dnia 22. października: Święty Filip z Heraklei i towarzysze, męczennicy. (+ r. 304.). Inni święci z dnia 22. października: Św. Abercyusz, biskup z Hierapolis. - ŚŚw. dziewice Kandyda, Flora, Kordula, towarzyszki św. Urszuli, męczenniczki. - Św. Donat, biskup z Fiesole. - Św. Jan z Ryło w Bułgaryi. - Bł. Władysław z Gielniowa. - Św. Marek, biskup Jerozolimy. - Św. Marya Salome, matka Jakóba Większego i św. Jana. - Św. Melaniusz (Mello), biskup z Rouen - Św. Werekundus, biskup Werony. / Dnia 23. października: Święty Ignacy z Konstantynopola, patryarcha. (+ r. 878). Inni święci z dnia 23. października: Św. Seweryn, biskup z Kolonii. - Św. Ammon, biskup z Toul. - Bł. Boecyusz, filozof. - Bł. Bonifacy II., papież. - Św. Klerydona, dziewica. - Św. Jan Kapistran, Frańciszkanin. - Św. Leokadyusz, biskup z Auch. - Św. Oda, wdowa. - Św. Piotr Paschazy, biskup z Jaen, męczennik. - ŚŚw. męczennicy Serwandus i Germanus. - Św. Werus, biskup z Salerno. / Dnia 24. października: Święty Rafał, archanioł. Inni święci z dnia 24. października: Bł. Anioł z zakonu Sług Maryi. - Bł. Armella Nicolas, służebna. - Św. Ewergezyl, biskup i męczennik z Kolonii. - ŚŚw. męczennicy Feliks biskup, Adauktuś i January kapłani, Fortunat i Septymus lektorzy. - Św. Fromund, męczennik, - ŚŚw. męczennicy Maksencya dziewica i jej sługa Barbacy. - Św. Proklus, arcybiskup Konstantynopola. - Św. Rembert, biskup z Besancon. - Św. Senoch. Opat. / Dnia 25. października: Święci małżonkowie Chryzanty i Darya, męczennicy. (+ r. 284.). Tego samego dnia: Święci bracia Kryspin i Kryspinyan, męczennicy. (+ r. 287.). Inni święci z dnia 25. października: Św. Bonifacy I., papież. - Św. Celzyn, kapłan. - Św. Fronto, biskup z Perigueux. - Św. Fruktus, pustelnik. - Św. Gaudenty, biskup z Brescia. - ŚŚw. męczennicy Martyryusz i Marcyan. - ŚŚw. męczennicy Prot, kapłan, i January, dyakon. - Bł. Sylissa, dziewica. - Bł. Wibert, opat. - Św. Hildemarka, dziewica i ksieni. - Św. Minyasz, żołnierz i męczennik. / Dnia 26. października: Błogosławiony Bonawentura z Potenza. (1651 1711.). Tego samego dnia: Święty Ewaryst, papież i męczennik. (+ r. 108.). Inni święci z dnia 26. października: Św. Amand, biskup z Strassburga. - Czcigodny Armand de Rance, założyciel Trapistów. - Św. Bernward, biskup z Hildesheim. - Św. Ceolfryd, opat irlandzki. ŚŚw. męczennicy Łucyan, Floryusz, Marcyan, Herakliusz, Tutus i Florus. - Św. Rustyk, biskup z Narbonne. - Św. Weran, biskup z Pizy. - ŚŚw. męczennicy Rogacyan i Felicissimus. / Dnia 27. października: Święty Frumencyusz, apostół Etyopii. (W czwartym wieku.). Inni święci z dnia 27. października: Św. Dezydery, biskup z Auxerre. - Św. Elesban, król etyopski. - Św. Eucharyusz, biskup i męczennik z Toul. - Św. Florency, męczennik. - Św. Oran, biskup irlandzki. - Bł. Rolandyn z Florencyi, Frańciszkanin. - Św. Tetta, ksieni. - Św. Wiktorya, dziewica i męczenniczka, - ŚŚw. męczennicy Wincenty, Sabina, Chrysteta. / Dnia 28. października: ŚŚw. Szymon Zelotes i Juda Tadeusz, apostołowie (+ około r. 80.). Inni święci z dnia 28. października: Bł. Abgar, książę Edessy. - ŚŚw. męczennicy Anastazya i Cyryl. - Bł. Egbert, z zakonu Cystersów. - Św. Fidelis, żołnierz i męczennik. - ŚŚw. Firmilian, biskup, i Melchior, kapłan. - Św. Remigiusz, biskup z Lyon. - ŚŚw. męczennicy Terencyusz i Neolinis, małżonkowie oraz ich synowie Nitus, Sarbilus, Hieraks, Teodul, Fokas, Belas, Eunicy. - Czcigodny Leodard, piekarz z Soissons. - Św. Genezy, męczennik. / Dnia 29. października: Święty Narcyz z Jerozolimy, biskup. (+ r. 214.). Inni święci z dnia 29. października: Św. Baldus, pukutnik. - Bł. Dulcinela, Frańciszkanka. - Św. Elfleda, ksieni. - Św. Ermlindis, dziewica i pustelniczka. - Św. Euzebia, dziewica. - Bł. Zygbert, król angielski. - Św. Tedor, opat. - Św. Zenobiusz, kapłan i męczennik. - ŚŚw. męczennicy Klaudyusz, Asteryusz, Neon i Teonyla. - Św. Berynger, opat. / Dnia 30. października: Święty Marceli i synowie, męczennicy. (+ r. 298.). Tego samego dnia: Święty Alfons Rodriguez. (1531 1617.). Inni święci z dnia 30. października: Św. Alwin, biskup z Leon. - Bł. Anioł z Aeri, Kapucyn. - Św. Artemas, uczeń Jezusowy, biskup z Lystra. - Św. Epimach, męczennik. - Św. Eutropia, męczenniczka. - Św. Gerard, biskup z Potenza. - Św. German, biskup z Kapuy. - Św. Serapion, biskup z Antyochyi. - ŚŚw. męczennicy Zenobiusz i Zenobia, rodzeństwo. - Bł. Liberat z Lauro, Frańciszkanin. / Dnia 31. października: Święty Wolfgang z Ratyzbony, biskup. (924 994.). Inni święci z dnia 31. października: Św. Aukta, dziewica i męczenniczka. - Św. Benignus, wyznawca. - Św. Lucyl, biskup z Werony. - Św, Nemezyusz, dyakon, i córka jego Lucyla, męczennicy. - Św. Kwintyn, męczennik. - Św. Stachis, uczeń św. Pawła, biskup z Konstantynopola. - Bł. Teresa Enriquez, księżna-wdowa. - Bł. Tomasz z Florencyi, Frańciszkanin. - ŚŚw. męczennicy Rogacyan, Wincenty, Rustycyan, Agapita, Wiktorya.

Święty Emeryk

Łukasz Nowacki

Święty Emeryk syn węgierskiego króla Stefan Wielkiego jest niewątpliwie postacią historyczną. Jego działalność zamyka się w krótkim okresie dwóch lub trzech dekad pierwszej połowy XI wieku. Podobnie jednak jak wielu innych władców wczesnego średniowiecza stał się on bohaterem funkcjonującym w sferze baśniowych opowieści, przez pryzmat których wielcy i maluczcy ówczesnego świata postrzegali przeszłość oraz teraźniejszość. W konsekwencji mityczny heros zastąpił przynajmniej w pewnym stopniu człowieka z krwi i kości. Na kartach prezentowanej biografii autor zamierza przybliżyć oba oblicza świętego Emeryka. Ukazano w niej dzieciństwo oraz młodość księcia, a także okoliczności jego niespodziewanej śmierci. Z perspektywy polskiego czytelnika największe zainteresowanie może wzbudzić rozdział poświęcony świętokrzyskiej legendzie, która opowiada o pobycie węgierskiego królewicza w Polsce. Wiele uwagi autor poświęcił również zagadnieniu jego tytulatury dux Ruizorum et Sclavoniae. W książce przedstawiono ponadto problematykę kultu świętego Emeryka uchodzi on między innymi za patrona dziewictwa w średniowiecznej Europie (w tym na terenie naszego kraju).

Don Kiszot z la Manczy i jego przygody

Zbigniew Kamiński

Streszczenie, napisane bardzo przystępnym językiem, skierowane raczej do młodzieży chociaż oczywiście i dorośli mogą je przeczytać z przyjemnością opowiadające dzieje i przygody słynnego don Kiszota z la Manczy, bohatera dzieła autorstwa hiszpańskiego genialnego pisarza Miguel de Cervantesa y Saavedry. Powieść okazała się prawdziwym sukcesem i wkrótce doczekała się kolejnych wydań w Madrycie, Brukseli, Mediolanie, niestety nie przynosząc autorowi żadnych korzyści materialnych, lecz tylko sławę. Część druga Segunda parte del ingenioso hidalgo Don Quixote de la Mancha ukazała się w 1615 roku, prawdopodobnie wskutek działań nieznanego pisarza kryjącego się pod pseudonimem de Avellanedy, który napisał drugą część przygód Don Kichota z La Manchy, ocenianą jako dobrą, lecz nie dorównującą oryginałowi, co więcej, zawierającą uszczypliwe uwagi wobec Cervantesa. Ten podjął rękawicę i nie tylko odpowiedział krytyką swego anonimowego adwersarza, ale wydał drukiem prawdziwą drugą część przygód rycerza z La Manchy, której popularność dorównała wkrótce części pierwszej. (za Wikipedią).

Antoniusz i Kleopatra

William Shakespeare

Akcja utworu toczy się w Italii, a także w Egipcie, po śmierci Cezara, obejmuje okres dziesięciu lat. W dziele przedstawiony został historyczny spór pomiędzy Antoniuszem i Kleopatrą a Oktawianem Augustem. Shakespeare zachował podstawowe fakty historyczne, jednak część z nich zmodyfikował na potrzeby utworu – taki zabieg zastosował, obarczając Kleopatrę winą za porażkę w bitwie pod Akcjum, mimo że historia nie stwierdza tego jednoznacznie. (za Wikipedią)

Diabeł w poezji

Ignacy Matuszewski

Opis: Przegląd figur demonicznych w literaturze ludów wyznających politeizm. Szatan w literaturze ludów monoteistycznych. Szatan w gnostycyzmie, manicheizmie. Szatan u Dantego, Miltona. Wpływ Odrodzenia na pojęcie diabła. Szatan - Wiek XVII, XVIII i początek XIX. Figury demoniczne w literaturze polskiej.

Porwanie Kościoła Rzeczy ostateczne człowieka i świata w wierzeniach Kościołów tradycji protestanckiej

Andrzej Sarwa

Porwanie Kościoła - opracowanie historii oraz wierzeń dotyczących rzeczy ostatecznych człowieka i świata Kościołów tradycji protestanckiej.