Verleger: Wydawnictwo Naukowe Sophia
WYDAWNICTWO NAUKOWE SOPHIA powstało w celu budowy modelu popularyzacji standardu innowacyjnych rozwiązań publikacyjnych dla studentów, doktorantów oraz doktorów. Mimo, że charakter działalności wydawniczej jest prywatny większość działań skupia się jedynie do zaspokojenia kosztów jednostkowych. Jesteśmy czymś w rodzaju zalegalizowanej jednostki naukowej nastawionej na realizację konkretnych działań zgodnych z etyką naukową i wszelkimi dyrektywami wyznaczającymi standardy języka naukowego.
Misją naszego WYDAWNICTWA NAUKOWEGO SOPHIA jest:
  • terminowa realizacja wszelkich zadeklarowanych projektów publikacyjnych,
  • poznawanie młodych i doświadczonych naukowców,
  • budowanie wspólnych projektów mogących zaprocentować pozyskaniem środków na wszelkiego rodzaju badania naukowe,
  • stworzeniu grupy specjalistów naukowych z całego świata,
  • kreowanie nowych innowacyjnych rozwiązań dla naukowców,
  • współpraca ze znaczącymi ośrodkami naukowymi oraz redaktorami naczelnymi wysoko punktowanych czasopism.
25
E-book

Wybrane problemy zarządzania w Unii Europejskiej

JANIK Wojciech, MICIUŁA Ireneusz, KOWALCZYK Anna

Problemy zarządzania kryzysowego w Unii Europejskiej KONTROLA PRZESTRZENI POWIETRZNEJ NA OBSZARZE UNII EUROPEJSKIEJ NA PRZYKŁADZIE WYKORZYSTANIA BEZZAŁOGOWYCH APARATÓW LATAJĄCYCH W SYTUACJACH KRYZYSOWYCH ZWIĄZANYCH Z ZAGROŻENIEM TERRORYZMEM LOTNICZYM. Celem opracowania jest przedstawienie zagadnień związanych z kontrolą przestrzeni powietrznej w przypadku użycia bezzałogowców w specyficznych sytuacjach kryzysowych, jakimi są zamachy terrorystyczne wymierzone w komunikacje lotniczą. Niniejszą pracę autor rozpoczął od przedstawienia istoty kontroli przestrzeni powietrznej. Zjawisko to zostało ukazane poprzez pryzmat podstaw teoretycznych, w tym jako obszar integracji europejskiej oraz instrument polityki zarządzania ruchem lotniczym. Ważnym elementem tej części opracowania jest wojskowy kontekst tworzenia tzw. funkcjonalnych bloków przestrzeni. W dalszej części zostały opisane wybrane przepisy europejskie stosowane wobec bezzałogowców, w tym regulacje prawne dotyczące ich użytkowania. Kolejnym omawianym zagadnieniem są możliwości użycia bezzałogowców na terytorium Unii Europejskiej w sytuacjach kryzysowych powiązane z bezpieczeństwem ich użytkowania. W tej części autor omówił istotę bezpieczeństwa powietrznego w Europie oraz identyfikacje, klasyfikacje oraz zarządzanie ruchem podczas sytuacji kryzysowej w przestrzeni powietrznej. Dalej zostały omówiony terroryzm lotniczy jako specyficzny rodzaj zagrożenia. Opracowanie kończy przedstawienie prawnych możliwości użycia Bezzałogowych Aparatów Latających w sytuacjach kryzysowych na terytorium Polski. Energia w aspekcie analizy sytuacji Polski w UE   ANALIZA ZASOBÓW ENERGETYCZNYCH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIEM SYTUACJI POLSKI Dostęp do źródeł energii niewątpliwie stanowi jeden z podstawowych czynników rozwoju gospodarczego. Dlatego nowa europejska polityka energetyczna musi być z jednej strony ambitna, konkurencyjna i długofalowa, a z drugiej strony musi być również rozsądna, przemyślana i korzystna dla wszystkich państw członkowskich. Istotne jest zatem, by Unia Europejska podejmowała wielkie wyzwania energetyczne, przed którymi obecnie stoimy, tj. coraz większe uzależnienie od importu, nacisk na dostęp do zasobów energetycznych, zmiana klimatu oraz dostęp do zrównoważonej, bezpiecznej energii dla wszystkich użytkowników. UE wdraża ambitną politykę energetyczną, która swym zakresem obejmuje pełny zakres źródeł energii, od paliw kopalnych (ropa, gaz i węgiel) po energię atomową i odnawialną (energia słoneczna, wiatrowa, biomasa, geotermalna, wodno-elektryczna i pływowa) w celu wywołania nowej rewolucji przemysłowej, która przekształci gospodarkę w niskoenergetyczną, zapewniając jednocześnie większe bezpieczeństwo, konkurencyjność i zrównoważenie zużywanej przez nas energii. Dlatego opracowanie ma na celu analizę sytuacji energetycznej państw członkowskich UE oraz ukazanie ograniczeń i szkodliwości ekonomicznej szybkiej reorganizacji energetycznej w celach klimatycznych. W ramach tego zadania przedstawiono analizę ilościową i jakościową dla możliwych strategii i źródeł energetycznych oraz wpływu tych przemian na uwarunkowania rozwoju ekonomicznego w państwach Unii Europejskiej. Marketing w gospodarce UE PRODUKT MARKETINGOWY W ASPEKCIE UNII EUROPEJSKIEJ Marketing jako swoista filozofia podejścia do rynku pojawił się w krajach wysoko rozwiniętych wówczas, gdy gospodarka tych krajów uzyskała taki stopień dojrzałości, przy którym nie tylko miała możliwość wychodzenia naprzeciw bieżącemu popytowi, lecz jednocześnie dysponowała nadwyżkami mocy zdolnymi do zaspokojenia potrzeb do tej pory nieujawnionych na rynku. Taka sytuacja powstała w USA w latach sześćdziesiątych minionego stulecia i nieco później stała się udziałem wielu innych wysoko rozwiniętych krajów w Europie i poza nią. Firmy we wspomnianych krajach stanęły wobec nowych wyzwań: od pytania, jak i ile produkować, ważniejszy stał się problem, jak sprzedać i na jakich rynkach ulokować własny produkt. Powstała potrzeba całkowitej zmiany orientacji firmy: z orientacji na produkt na orientację na rynek i odbiorcę. Zamiast się koncentrować na tym, co firma ma produkować, główny wysiłek skupia się na tym, co ludzie będą kupować i dlaczego. Konsekwencje takiego nastawienia sięgają głęboko w organizację firmy i jej strategię.

26
E-book

Wybrane aspekty polityki Unii Europejskiej

Konopielko Łukasz, Czaja Jarosław, Habryka Celina, Borowska Magdalena, ...

PROBLEM ZADŁUŻENIA W FORMIE OBLIGACJI KORPORACYJNYCH W STREFIE EURO PO KRYZYSIE Celem artykułu jest próba oceny zmian wielkości długu korporacyjnego emitowanego w formie obligacji denominowanych w walucie euro. Problem ten zyskał nowy wymiar w warunkach szeroko zakrojonej koordynacji działań różnych organów na rzecz złagodzenia skutków kryzysu i ograniczenia powszechnego ryzyka jego pogłębienia. Jest to istotna kwestia dlatego, że jeszcze nigdy rynki kapitałowe nie były tak silnie skorelowane, co sprzyja szybkiemu przenoszeniu wpływów pozytywnych i negatywnych między strefami dominacji poszczególnych walut światowych. W uzasadnienie wyboru problematyki wpisuje się decyzja o przyjęciu wspólnej waluty, która stała się czynnikiem włączającym krajowe gospodarki w procesy globalizacji, silnie stymulujące rozwój różnych rynków. Szczególne znaczenie miało zwiększenie rozmiarów rynków finansowych, co sugerowano w analizach z lat 90 dotyczących integracji monetarnej [Kool 1999, s.1]. Mimo że miało to wiele negatywnych skutków sprzyjających kryzysowi z 2008 roku, powstała w ten sposób ważna siła napędowa gospodarki światowej o charakterystyce synergicznej. Efektem tego stała się konwergencja struktur sfery finansowej wśród członków strefy euro, innych państw Unii Europejskiej, a nawet krajów spoza niej. Dodatkowo zgłaszanie przez krajowe i międzynarodowe przedsiębiorstwa potrzeb na te same instrumenty wzmocniło proces zwiększania podobieństw struktur rynków finansowych. Dlatego też szeroko rozumiany problem zadłużenia staje się coraz bardziej trwałym elementem gospodarek Europy. Kwestia ta stała się szczególnie wyraźna po kryzysie z 2008 roku, gdyż wtedy dopiero dostrzeżono jak trudno będzie zabezpieczyć się przed ryzykiem utraty kontroli nad rosnącymi długami (w różnych formach) ze szczególnym uwzględnieniem strefy euro. Głęboko zakamuflowanym tego problemem są zobowiązania korporacyjnych emitentów obligacji, gdyż teoretycznie przedstawiają się one jako znacznie mniej trudne do opanowania (z powodu znacznie większej ilości wierzycieli) niż w przypadku długu rządowego. Analizy w niemniejszym artykule są oparte o przegląd danych pochodzących z okresu przed kryzysem i po nim. Pomocniczo dokonano badań porównawczych między warunkami gospodarowania przed i po 2008 rokiem. SUBSYDIARNA POLITYKA W RAMACH PROGRAMÓW OPERACYJNYCH W POLSCE Sformułowana na początku ubiegłego stulecia zasada subsydiarności polityki znalazła po raz pierwszy swoje odzwierciedlenie na płaszczyźnie europejskiej w Traktacie z Maastricht. Wskazywano w nim na uzasadnienie dla prowadzenia działań, które nie mogą być w wystarczający sposób realizowane przez państwa członkowskie, a z uwagi na skalę i skutki mogą być lepiej realizowane przez Wspólnotę [Milczarek 1998]. Odnosi się więc ona do tych dziedzin, w których Wspólnota nie ma wyłączności kompetencji i kiedy wspólne działanie jest korzystniejsze i powinno przynieść większe efekty z uwagi na jej skalę czy też zróżnicowanie metod mających służyć osiągnięciu wspólnego celu . Politykę regionalną i związane z jej realizacją fundusze można więc uznać za przejaw realizacji zasady subsydiarności, gdyż problemy rozwoju regionalnego stanowią specyfikę danego państwa członkowskiego, a idąc dalej jego regionów, natomiast interwencja organów wspólnotowych ma charakter subsydiarny. Sprowadza się ona do dostarczenia określonych środków oraz ustalenia ogólnych standardów interwencji (m.in. zgodność z politykami horyzontalnymi UE) jak również budowy metodologii działania (programy operacyjne). Wdrożenie polityki może być prowadzone przez różnego rodzaju instytucje, w tym także podmioty prywatne którym zlecone zostaną określone zadania do realizacji. Można również uznać, że zasada subsydiarności w przypadku realizacji projektu współfinansowanego ze środków publicznych dotyczy sytuacji w której cel projektu nie może być zrealizowany samodzielnie w sposób wystarczający przez podmiot otrzymujący wsparcie a jego realizacja może być znacznie lepsza i przynieść większe efekty dzięki pomocy zewnętrznej udzielanej przez stosowną instytucję dokonującą oceny i selekcji projektów. Realizacja tej zasady jest więc zbieżna i pokrywa się z tzw. efektem zachęty polegającym na udzielaniu wsparcia projektom, które nie zostały by zrealizowane bez wsparcia ze środków publicznych lub też znacznemu zwiększeniu zakresu albo przyspieszeniu ich realizacji [Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, 2008, s. 26]. W praktyce w tym zakresie realizowana jest jednak najczęściej selekcja negatywna polegająca na konieczności wykazania, że projekt nie został rozpoczęty przed pozyskaniem przez realizującego informacji, że choćby potencjalnie kwalifikuje się on do wsparcia ze środków publicznych. CERTYFIKACJA MIODÓW JAKO PRODUKTÓW REGIONALNYCH W ŚWIETLE PRZEPISÓW UE Według dyrektywy Rady Europejskiej z 2001 roku odnoszącej się do produkcji miodu (zaktualizowanej w 2014 roku): „miód jest naturalnie słodką substancją produkowaną przez pszczoły Apis mellifera z nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin lub wydzielin owadów wysysających żywe części roślin, zbieranych przez pszczoły, przerabianych przez łączenie specyficznych substancji z pszczół, składanych, odwodnionych, gromadzonych i pozostawionych w plastrach miodu do dojrzewania.” [Dyrektywa Rady 2001/110/WE]. W Europie od lat widoczna jest tendencja powrotu do natury i tradycji. Konsumenci początkowo zafascynowani produktami ładnie wyglądającymi i ładnie opakowanymi, dziś coraz większą uwagę przywiązują do tego, co i jak spożywają. Dość mają żywności bez smaku i zapachu, produkowanej masowo, z dodatkiem licznych konserwantów i polepszaczy. Na obszarze Unii Europejskiej konsumenci dobrze znają i identyfikują pojęcie produktów regionalnych. Objęte unijnym systemem ochrony produkty rolno-spożywcze cieszą się dużym szacunkiem, są poszukiwane na rynku, a zakupić je można tylko w najlepszych sklepach i to za wysoką cenę. Żółto-niebieskie logo, zastrzeżone dla zarejestrowanych i chronionych prawem produktów regionalnych, jest rozpoznawalnym przez wielu wyznacznikiem jakości i smaku. Polscy producenci żywności również ubiegają się o włączenie do tego prestiżowego systemu, zgłaszając markowe wyroby do rejestracji. Reprezentowane są tu praktycznie wszystkie kategorie środków spożywczych , jednak najliczniejszą grupę stanowią miody. Nie powinno w tym być nic dziwnego, w końcu najpierw bartnictwo, a następnie pszczelarstwo było rzemiosłem, którym od zawsze parały się narody słowiańskie. Dlatego też tyle produktów pochodzących z pasieki zostało zgłoszonych do unijnej rejestracji w celu ochrony tradycyjnych metod ich pochodzenia i wytwarzania [Kamińska 2007, s.28-34]. Celem artykułu jest przedstawienie obowiązujących wymogów, które powinny spełniać miody regionalne i tradycyjne w Unii Europejskiej. Praca powstała w oparciu o analizę dostępnej literatury i artykułów naukowych oraz dyrektyw i innych przepisów prawnych obowiązujących w Unii Europejskiej. WYKORZYSTANIE ŚRODKÓW PROGRAMU PROW 2014-2020 W ASPEKCIE SYSTEMÓW UTRZYMANIA BYDŁA MLECZNEGO  W 2013 roku nastąpiło porozumienie pomiędzy Radą Unii Europejskiej, Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską w sprawie reformy wspólnej polityki rolnej (Chyłek 2012,s.24-29). Od 2014 roku zostały stopniowo wprowadzane nowe zasady przekazywania środków finansowych z budżetu Unii Europejskiej w zasięgu Wieloletnich Ram Finansowych 2014 - 2020. Wdrażanie zmian dotyczących WPR zostało skoordynowane z siedmioletnim planem finansowym Unii Europejskiej. Zmiany W unijnej polityce rolnej są Wynikiem wyjścia naprzeciw współczesnym wyzwaniom dla rolnictwa takim bezpieczeństwo żywności, zmiany klimatyczne, trwały wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy na obszarach wiejskich. W obrębie I filaru WPR zwrócono szczególną uwagę na konieczność większego uzależnienia 'wysokości dopłat bezpośrednich od zamożności rolników i dbania o środowisko naturalne (Gruchelski, Niemczyk 2013, s.36) W kierunku polityki rozwoju obszarów wiejskich w latach 2007-2013 wskazano wzrost konkurencyjności sektora rolnego i leśnego, poprawę stanu środowiska i terenów wiejskich, poprawę, jakości życia mieszkańców terenów wiejskich oraz wspieranie gospodarki wiejskiej oraz inicjatywa wspólnotowa LEADER(Marciniak 2014, s.33-39;Nurzyńska 2013,s.98-103). Z kolei, jeśli chodzi o kwestie wyznaczonych priorytetów na lata 2014-2020 to można wskazać: wspieranie transferu wiedzy i innowacji, wzmocnienie konkurencyjności rolnictwa i zrównoważona gospodarka leśna, promocja organizacji łańcucha żywnościowego i zarządzania ryzykiem, przywracanie, utrzymanie i wzmocnienie ekosystemów, promowanie efektywności w gospodarowaniu zasobami i przejście na gospodarkę niskoemisyjną oraz wspieranie włączenia społecznego, walka z ubóstwem i rozwój gospodarczy na obszarach wiejskich. Państwa członkowskie Unii Europejskiej powinny dokonać podziału w zależności od priorytetu istotności. Kwestie związanie z Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich są również związane z cechowaniem zwierząt oraz ich właściwym dobrostanem. Są one jednym z elementów zawartych w Kodeksie Dobrej Praktyki Rolniczej, co określa stan, w którym zaspokojone są behawioralne i fizjologiczne potrzeby zwierząt oraz zapewniony odpowiedni poziom opieki i komfort bytowy. W związku z tym, stawiane są coraz większe wymagania dla pomieszczeń inwentarskich, systemów chowu i żywienia zwierząt. Coraz częściej, również i konsumenci zwracają większą uwagę na warunki, w jakich utrzymywane są zwierzęta, z których wytwarzane są produkty trafiające na półki sklepów. MOTYWOWANIE PRACOWNIKÓW W UNII EUROPEJSKIEJ Człowiek jest najważniejszą wartością firmy. Załoga staje się, zatem siłą napędową przedsiębiorstwa, a co z tym związane, stanowi jego przewagę konkurencyjną. To właśnie pracownicy stawiani są na pierwszym miejscu. Ważnym elementem efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie jest motywowanie pracowników, czyli pobudzanie i podtrzymywanie wewnętrznej siły. Jest to również to, co wywołuje, ukierunkowuje i podtrzymuje zachowania ludzi. Znaczenie motywacji jest niepodważalne. Jest ona uznawana za jedną z głównych funkcji kierowania. Ponadto poziom motywacji jest czynnikiem wzrostu efektywności pracy. Zależy od niego osiąganie znaczących rezultatów w pracy. ANALIZA SYTUACJI ENERGETYCZNEJ W PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ -czynników rozwoju gospodarczego. Dlatego nowa europejska polityka energetyczna musi być z jednej strony ambitna, konkurencyjna i długofalowa, a z drugiej strony musi być również rozsądna, przemyślana i korzystna dla wszystkich państw członkowskich. Istotne jest zatem, by Unia Europejska podejmowała wielkie wyzwania energetyczne, przed którymi obecnie stoimy, tj. coraz większe uzależnienie od importu, nacisk na dostęp do zasobów energetycznych, zmiana klimatu oraz dostęp do zrównoważonej, bezpiecznej energii dla wszystkich użytkowników. UE wdraża ambitną politykę energetyczną, która swym zakresem obejmuje pełny zakres źródeł energii, od paliw kopalnych (ropa, gaz i węgiel) po energię atomową i odnawialną (energia słoneczna, wiatrowa, biomasa, geotermalna, wodno-elektryczna i pływowa) w celu wywołania nowej rewolucji przemysłowej, która przekształci gospodarkę w niskoenergetyczną, zapewniając jednocześnie większe bezpieczeństwo, konkurencyjność i zrównoważenie zużywanej przez nas energii. Zatem niezwykle istotne staje się ustalenie równowagi pomiędzy rywalizującymi ze sobą wyzwaniami w dziedzinie energetyki, przykładowo konflikt między tworzeniem konkurencyjnego rynku energii, a kosztownymi wymogami w dziedzinie zmniejszania emisji gazów cieplarnianych, co jest wynikiem obecnych możliwości technologicznych i surowcowych. Należy również wypracować wspólne stanowisko w ramach prowadzenia solidarnej polityki zewnętrznej. Będzie to możliwe tylko poprzez wypracowanie spójnej strategicznej polityki klimatyczno – energetycznej państw członkowskich UE. Europa w coraz większym stopniu uzależniona jest od importu ropy i gazu przy jednoczesnym stale rosnącym zapotrzebowaniu na te surowce. Problemem staje się więc brak zróżnicowania źródeł energii, a także kwestia bezpieczeństwa jej dostaw, związana bezpośrednio z wymiarem zewnętrznych działań UE [Leveque, Glachant i inni, 2014]. Jednocześnie przed państwami członkowskimi stoi konieczność budowy konkurencyjnych wewnętrznych rynków energetycznych i zwiększenia racjonalizacji zużycia energii [Tatarzyński 2007, s. 2]. Dodatkowo Unia reaguje na problemy o charakterze globalnym, które wynikają z zachodzących zmian klimatycznych. Niewątpliwie wszystkie państwa UE chcą dążyć do celu, jakim jest redukcja emisji CO2. Natomiast różnią się tym, w jaki sposób należy to osiągnąć. Przede wszystkim strategia ograniczania negatywnych zmian klimatycznych musi być skuteczna globalnie i nie może w znacznym stopniu ograniczać rozwoju gospodarczego i dobrobytu społeczeństw. Dlatego w ramach polityki klimatyczno – energetycznej UE w pierwszej kolejności należy ustalić priorytety celów, które należy osiągnąć w pierwszej kolejności, bowiem wszystkich zadań nie da się zrealizować, m.in. ze względu na ograniczoność zasobów.

27
E-book

Wybrane problemy współczesnego zarządzania organizacją

Martyna Siwak, Łucja Waligóra, Bożena Freud, Henryk Wojtaszek, ...

Monografia „Wybrane problemy współczesnego zarządzania organizacją jest efektem teoretycznych i praktycznych badań wielu autorów z różnych ośrodków akademickich, których głównym celem w przedstawionych rozdziałach jest dostarczenie metod i porad dla rozwiązywania nowych wyzwań w zarządzaniu współczesnymi organizacjami. Zarządzanie to zestaw działań wykorzystujących posiadane zasoby dla osiągania zamierzonych rezultatów. Istotą funkcji zarządzania jako specyficznego rodzaju regulacji wykonywanych zbiorowo przez jednostki organizacyjne, jest w szczególności formułowanie celu działania, planowanie, organizowanie struktur i określanie procedur funkcjonowania oraz kontrolowanie realizacji zamierzonych celów. Poszczególne rozdziały stanowią zarówno teoretyczne, jak i praktyczne odniesienie do problematyki zarządzania, gdzie wspólnym obszarem zainteresowań jest współczesne zarządzanie organizacją. Pierwszy rozdział omawia jedną z przyczyn współczesnych problemów w zarządzaniu organizacją, a mianowicie niedopasowanie na rynku pracy. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie sytuacji absolwentów szkół wyższych na rynku pracy, z uwzględnieniem stawianych im wymagań oraz trudności wiążących się z poszukiwaniem zatrudnienia. Relacja systemu szkolnego i rynku pracy opiera się na zasadzie sprzężenia zwrotnego, a zatem oba te obszary są od siebie uzależnione i wzajemnie na siebie wpływają. Dlatego słabość gospodarki wpływa na obniżenie standardu kształcenia i odwrotna relacja również zachodzi. Zarządzanie zasobami ludzkimi jest integralną częścią zarządzania organizacją i współcześnie odgrywa coraz ważniejszą rolę. W związku z tym w kolejnym rozdziale przedstawiono różnorodne formy ułatwiające rozwój i doskonalenie zawodowe pracowników. Nowoczesne zarządzanie zasobami ludzkimi bardzo wyraźnie wskazuje na potrzebę różnorodnego procesu rozwoju pracowników. Organizacja procesu rozwoju personelu jest pochodną potrzeb kadrowych danego przedsiębiorstwa. Nowoczesne zarządzanie dąży do najlepszego wykorzystania potencjału kwalifikacyjnego pracowników. Konieczne jest wówczas zastosowanie indywidualnego podejścia do każdej osoby zatrudnionej w danej organizacji. Dlatego kluczowym działaniem dla organizacji staje się stworzenie w jej strukturach realnej szansy rozwoju oraz samorealizacji pracowników. Oczywiście nie mogło zabraknąć w tej dziedzinie również analiz dotyczących aspektów publicznego zarządzania. Dlatego w kolejnych dwóch rozdziałach przedstawiono współczesne wyzwania zarządzania organizacjami na przykładzie służby zdrowia. Z jednej strony ukazano wyzwania, jakie stoją przed menedżerami organizacji ochrony zdrowia w aspekcie zarządzania personelem medycznym, a z drugiej wskazano na aspekt wzrastających oczekiwań pacjentów. Kapitał ludzki stanowi najważniejszy zasób organizacji, co coraz częściej znajduje swoje odzwierciedlenie w sposobie traktowania pracowników. W następnym rozdziale skupiono uwagę na metodzie coachingu, która usprawni zarządzanie w organizacji. W ramach tego opracowania przedstawiono istotną rolę efektywnego coachingu w banku jako elementu usprawniającego zarządzanie i powodującego ograniczenie ryzyka. Współczesne organizacje stanęły w obliczu nowych realiów gospodarowania, które zmodyfikowały sposób zarządzania i podejście menedżera, zarówno do dynamicznie zmieniającego się otoczenia, jak i do coraz bardziej wymagających pracowników. Wraz z pojawieniem się na rynku pracy przedstawicieli młodej generacji, kadra menedżerska stanęła przed wyzwaniem międzypokoleniowego zarządzania, polegającego na stworzeniu efektywnego klimatu współpracy, w którym wszyscy wspólnie dążą do wyznaczonego celu bez względu na występujące różnice. W ten sposób dobór problematyki stanowi też nawiązanie do przyszłych problemów społeczno – gospodarczych. Obecna globalizacja zmusza podmioty gospodarcze do modyfikacji dotychczas wykorzystywanych koncepcji zarządzania lub utworzenie jej na nowo według obowiązujących norm, zasad, a nawet trendów na rynku. Przykładem jest artykuł w którym przedstawiono najczęściej wykorzystywane narzędzi w marketingu internetowym przez organizacje funkcjonujące w e-biznesie na polskim rynku reklamy online oraz wydatki jakie reklamodawca musi ponieść, aby w pełni realizować założone cele. Również w monografii odnaleźć można prace dotyczące chorób cywilizacyjnych i ich wpływów na występowanie wyzwań zarządczych w organizacjach. Bowiem zwiększająca się częstość występowania nadwagi i otyłości jest także niekorzystna z ekonomicznego punktu widzenia. Wynika to ze wzrostu kosztów wydawanych na leczenie osób otyłych i ma wpływ na dalsze konsekwencje, którymi są absencje w pracy i niezdolność wykonywania niektórych czynności w miejscach zatrudnienia, co bezpośrednio wpływa na produktywność i gospodarkę. Kolejny rozdział przedstawia innowacyjną metodę pozwalającą organizacji funkcjonować w sposób efektywny i konkurencyjny w obszarze usług, który dominuje we współczesnej gospodarce. Design service dotyczy kompleksowego procesu obsługi klienta, dzięki czemu stara się wyszukać i rozwiązywać obszary problemowe w tym zakresie. W ramach ostatniego rozdziału przedstawiono wielokryterialne metody wspomagania decyzji, które mogą być wykorzystane do rozwiązywania wybranych problemów w zarządzaniu organizacjami.