Dieta po udarze mózgu

Aleksandra Cichocka

Niewątpliwie do czynników, które korzystnie wpływają na wynik rehabilitacji chorego po przebytym udarze mózgu, należy właściwe odżywianie. Fakt ten podkreślają stanowiska i zalecenia międzynarodowych ekspertów, mówią o tym także wytyczne Polskiego Towarzystwa Neurologicznego dotyczące postępowania w tej chorobie. Autorka poradnika, dietetyczka z ogromnym doświadczeniem, w spójny, zwięzły i jednocześnie bardzo czytelny sposób przedstawia aktualne zasady, którymi należy się kierować w przygotowywaniu posiłków dla pacjentów z udarem. Zaproponowanie kilku przykładowych jadłospisów jest niewątpliwym dodatkowym atutem publikacji. Z pewnością spełni ona oczekiwania nie tylko chorych i ich opiekunów, ale także poszerzy wiedzę specjalistów zajmujących się tym zagadnieniem.

Skuteczność stosowania niezmydlających się frakcji awokado i oleju sojowego w chorobie zwyrodnieniowej stawów

Ewa Walewska

Choroba zwyrodnieniowa stawów, dotykająca ok. 18% kobiet i 10% mężczyzn po 60. r.ż., stanowi bez wątpienia poważny problem społeczny. Podstawowe zmiany patologiczne w przebiegu choroby zwyrodnieniowej dotyczą degeneracji i utraty chrząstki stawowej oraz powstawania wtórnych zmian wytwórczych w nasadach kostnych. Dolegliwości bólowe towarzyszące zmianom degeneracyjnym znacznie obniżają jakość życia chorych. Celem artykułu jest omówienie możliwości zastosowania niezmydlających się frakcji awokado i oleju sojowego w celu opanowania objawów choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych na podstawie opisu przypadku pacjenta.

POCHP w codziennej praktyce klinicznej

Katarzyna Górska, Piotr Jankowski, Rafał Krenke

Opisana w książce choroba - Przewlekła obturacyjna choroba płuc - stanowi istotny problem nie tylko dla chorych i lekarzy, ale także dla całego systemu opieki zdrowotnej. Wynika to z faktu jej bardzo dużego rozpowszechnienia oraz poważnych konsekwencji dla chorych (ciężkie powikłania i wysoka śmiertelność). Na szczególne wyróżnienie zasługuje sposób ujęcia tematu. Zastosowana formuła pytań i odpowiedzi obejmuje cały rozległy obszar wiedzy dotyczącej POChP. Autorom udało się w sposób przejrzysty i przystępny przedstawić tak trudny temat. Lekarze znajdą w publikacji odpowiedzi na niemal wszystkie pytania, które mogą się nasuwać w związku ze sprawowaniem opieki medycznej nad pacjentami z POChP.

Jak i kiedy stosować omeprazol?

Bartosz J. Sapilak

Omeprazol był pierwszym wprowadzonym do terapii inhibitorem pompy protonowej. Lek jest powszechnie stosowany w schorzeniach przewodu pokarmowego związanych z wydzielaniem kwasu solnego. Mechanizm działania omeprazolu opiera się na zahamowaniu końcowej fazy produkcji kwasu solnego. Efekt podania omeprazolu występuje szybko, w ciągu godziny, a blokowanie sekrecji kwasu solnego utrzymuje się przez blisko 72 h. Ze względu na skuteczność, proste dawkowanie i długotrwały efekt leczniczy omeprazol zyskał znaczącą przewagę nad antagonistami receptora H2 (famotydyna, ranitydyna). Zalecany jest m.in. w terapii GERD, chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, powikłaniach po stosowaniu NLPZ i chorobie Zollingera-Elisona. Lek jest bezpieczny, może być stosowany od 1. r.ż., także u kobiet w ciąży i matek karmiących, nie wymaga zmiany dawkowania u seniorów. W artykule omówiono szczegółowo zasady dawkowania i zalety omeprazolu.

COMPLIANCE I ADHERENCE

Marcin Wełnicki, Artur Mamcarz

Dostosowanie się pacjenta do zaleceń lekarza stanowi klucz do osiągnięcia założonych celów terapeutycznych. Jednocześnie wiele obserwacji wskazuje, że niedokładne przestrzeganie zaleceń czy jego brak stanowi istotny problem praktyczny. Znaczenie może mieć wiele elementów postępowania – od komunikacji z pacjentem przez uciążliwość dolegliwości związanych z samą chorobą po formy terapii i częstość jej stosowania. Wykazano, że tzw. Oporność na niektóre leki jest w zanzcnej mierze związana z compliance pacjenta. Niniejsza monografia w sposób przyjazny przybliża tę tematykę. Omawia definicję compliance, adherence i concordance, czynniki wpływające na nieprzestrzeganie zaleceń terapeutycznych, tłumaczy, na czym polega współpraca pacjenta z lekarzem i czym jest opieka skoncentrowana na relacji, a także wskazuje, w jaki sposób można oceniać jakość współpracy pacjenta z lekarzem.

Najnowsze doniesienia naukowe dotyczące właściwości i klinicznego zastosowania rosuwastatyny

Emil Brociek , Krzysztof Ozierański

Statyny stanowią fundament terapii zarówno w prewencji pierwotnej, jak i wtórnej chorób sercowo-naczyniowych związanych z miażdżycą. Rosuwastatyna, należąca do tzw. silnych statyn, od lat uznawana w międzynarodowych wytycznych za substancję efektywnie modyfikującą parametry gospodarki lipidowej, stanowi jedną z preferowanych opcji terapeutycznych dla pacjentów wymagających intensywnej terapii statynami, np. po ostrym zespole wieńcowym lub z cukrzycą i wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym. W niniejszym artykule przeanalizowano najnowsze doniesienia naukowe, które uwidaczniają cechy potencjalnie wyróżniające rosuwastatynę na tle innych przedstawicieli tej grupy leków. Należą do nich przede wszystkim silniejsze obniżenie wartości LDL-C we krwi oraz lepszy profil bezpieczeństwa terapii względem atorwastatyny. Ponadto dane z dotychczasowych badań wskazują na bardziej efektywną modyfikację parametrów stanu zapalnego u pacjentów przyjmujących rosuwastatynę.

Zespół jelita nadwrażliwego w czasie epidemii. Obserwacje po 2 latach pandemii

Maria Janiak

Zespół jelita nadwrażliwego pozostaje wciąż najczęstszą przyczyną zgłaszalności pacjentów do gabinetów gastroenterologicznych. Okres epidemii i związane z nim poczucie braku bezpieczeństwa chorych, utrudniony bezpośredni kontakt z lekarzem prowadzącym, gorsze przeżywanie izolacji wyrażające się nieprzestrzeganiem przez pacjentów zasad dystansu społecznego prowadziły do pogłębienia dolegliwości i w konsekwencji do pogorszenia jakości życia. Mnogość objawów u chorych z zespołem jelita nadwrażliwego uniemożliwia poddawanie ich terapii tylko jednym lekiem. W postaci biegunkowej od ponad 60 lat zastosowanie wciąż znajduje mebeweryna.

Indywidualizacja terapii niewydolności serca z obniżoną frakcją wyrzutową w zależności od fenotypu pacjenta

Aleksandra Nitka, Jacek Lewandowski

Niewydolność serca jest poważnym problemem klinicznym, a częstość jej występowania wzrasta wraz z wiekiem. Chorzy na niewydolność serca są bardzo heterogenną grupą pod względem podstawowych wskaźników klinicznych, takich jak: objawy przewodnienia, ciśnienie tętnicze, częstość akcji serca, obecność migotania przedsionków, upośledzenie funkcji nerek oraz obecność zaburzeń elektrolitowych. Różne fenotypy kliniczne pacjentów powinny skłaniać do indywidualnego spojrzenia na optymalizację leczenia niewydolności serca. Antagoniści aldosteronu, w tym spironolakton, stanowią fundament leczenia chorych z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową. Zwolnienie częstotliwości rytmu serca pod wpływem iwabradyny jest korzystne u określonych chorych z niewydolnością serca.

Zastosowanie leków zobojętniających i antagonistów receptora H2 w postępowaniu z pacjentami z chorobą refluksową przełyku

Anna Mokrowiecka

Pacjenci z chorobą refluksową mogą prezentować szeroką gamę objawów, powodowanych przez różne mechanizmy patofizjologiczne. W nich upatruje się możliwych powodów oporności na leczenie i poszukuje się sposobów optymalizacji terapii przez dodanie innych, wskazanych w danych objawach leków. Oprócz szeroko stosowanych inhibitorów pompy protonowej mamy do dyspozycji inne grupy leków, m.in. antagonistów receptora H2 i leki zobojętniające kwas.

Zasady refundacji gliptyn - co należy wiedzieć? Pytania do konsultanta krajowego

Krzysztof Strojek

1 stycznia 2023 r. do refundacji weszły kolejne generyczne gliptyny: sitagliptyny samodzielnie, w połączeniu z metforminą oraz wildagliptyny. Przedstawiamy kilka sytuacji z codziennej praktyki lekarskiej i odpowiadamy na pytania, komu przysługuje refundacja.

Połączenie diklofenaku z witaminami z grupy B - skuteczność i bezpieczeństwo w praktyce klinicznej

Marek Postuła, Pamela Czajka, Alex Fitas

Diklofenak jest jednym z najczęściej stosowanych na świecie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, chętnie wybieranym w terapii bólów kostno-stawowych czy mięśniowych. Jego zastosowanie wiąże się jednak z działaniami niepożądanymi charakterystycznymi dla całej klasy leków, w tym niekorzystnym wpływem na ryzyko sercowo-naczyniowe. Wykazano, że witaminy z grupy B biorą udział w wielu procesach istotnych dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, a także w mechanizmie tworzenia i przewodzenia bodźców bólowych. Ponadto mają one synergistyczne działanie przeciwbólowe w połączeniu z diklofenakiem. Wspólne zastosowanie obu leków w terapii przeciwbólowej nie tylko skuteczniej łagodzi dolegliwości bólowe, ale również umożliwia zmniejszenie dawek diklofenaku, co pozwala na minimalizację ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Połączenie witamin z grupy B ma więc korzystny wpływ na bezpieczeństwo terapii, co jest istotne zwłaszcza dla pacjentów z grup niskiego ryzyka sercowo-naczyniowego.

Leczenie bólu w ratownictwie medycznym

Jan Dobrogowski, Jerzy Robert Ładny, Jerzy Wordliczek, Jarosław Woroń

Autorami książki są wybitni przedstawiciele polskiej anestezjologii, medycyny ratunkowej, ratownictwa medycznego, farmakologii i prawa medycznego, co zagwarantowało jej wysoki poziom merytoryczny. Monografia została napisana przystępnym językiem, dzięki czemu jest prosta w przekazie. Zawiera aktualną wiedzę z zakresu leczenia bólu ostego - od mechanizmów powstawania bólu przez podział charakteru bólu, ocenę jego natężenia po leczenie. Opisano leki przeciwbólowe, które zgodnie z obowiązujacym prawem ratownik medyczny może podawać samodzielnie. Omówiono ich charakterystykę, drogi podania, dawkowanie w przypadku dorosłych i dzieci, z uwzględnieniem szczególnych pacjentów, interakcje z innymi lekami i najczęstsze błędy popełniane w leczeniu bólu ostrego. Monografia ma szansę stać się bazą wiedzy do wykorzystania w codziennej pracy nie tylko dla wszystkich ratowników medycznych, lecz także pielęgniarek i lekarzy pracujących w systemie PMR

Korzystne i niekorzystne interakcje leków stosowanych w farmakoterapii bólu

Jarosław Woroń

Interakcje leków stosowanych w farmakoterapii bólu mają bardzo istotne znaczenie praktyczne. Pacjent leczony z powodu dolegliwości bólowych przyjmuje jednocześnie kilka leków, które mogą wchodzić ze sobą w niekorzystne interakcje zarówno farmakokinetyczne, jak i farmakodynamiczne, czego skutkiem jest występowanie działań niepożądanych o różnym obrazie klinicznym. Dodatkowy problem praktyczny stanowi fakt, że równocześnie stosowane leki mogą charakteryzować się wspólnym profilem działań niepożądanych , które mogą ulegać potencjalizacji. Stan pacjenta leczonego z powodu bólu niejednokrotnie ulega dynamicznym zmianom, które powodują pojawianie się nowych objawów, dlatego też istotnym elementem oceny chorego jest rozróżnienie objawów związanych z progresją choroby i wynikających bezpośrednio z działań niepożądanych stosowanych leków. W praktyce lekarza przyjmującego pacjenta w ambulatorium z grupy leków przeciwbólowych najczęściej stosowane są nieopioidowe leki przeciwbólowe (NLPZ, paracetamol, metamizol)

Psychiatria na obcasach

Dominika Dudek, Joanna Rymaszewska

Psychiatria na obcasach to opracowanie grupy wyśmienitych specjalistów reprezentujących różne dziedziny nauki dotyczące problemów zdrowia psychicznego kobiet. Mimo że publikacja ukazuje się w okresie burzliwych dyskusji na temat różnic między płciami, cechuje je naukowy dystans. Szeroki zakres zagadnień obejmuje zarówno aspekty medyczne i neurobiologiczne, jak i konteksty psychologiczne oraz kulturowe. Opracowanie kierujemy zarówno do lekarzy, psychologów i socjologów - jak i do szerokiego grona czyteliników zainteresowanych specyfiką psychiki kobiety.

Wspólnie damy radę - chemioterapia, przeszczepianie krwiotwórczych komórek macierzystych

Magdalena Olszewska-Stopa, Piotr Rzepecki, Wiesław Skrzyński

Wspólnie damy radę chemioterapia, przeszczepianie krwiotwórczych komórek macierzystych” to informator dla chorych po przeszczepie, ich lekarzy oraz rodzin. Poradnik porusza tematykę zaleceń dotyczących stylu życia dla pacjentów w trakcie chemioterapii oraz przeszczepiania krwiotwórczych komórek macierzystych nie pomijając również egzystencjalnych aspektów życia w rozdziale „Życie – jedyne, niepowtarzalne...” „Chorujemy w znacznym stopniu tak, jak żyliśmy. Otwiera się worek codziennych spraw: nierozwiązanych konfliktów, poczucia samotności w związku, ukrywania lub odkładania problemów; zmiana hierarchii wartości. Choroba obnaża prawdę o naszym życiu, stanowi okazję do jej ujawnienia. Jeśli mamy zdrowe relacje, to nami tylko mocno zakołysze. Przewracamy się, jeśli już od dawna nami kołysało”

Probiotyki z estriolem w terapii ostrych oraz nawrotowych zakażeń pochwy i sromu u kobiet

Jacek Tomaszewski

W różnych okresach życia kobiety mikrobiom ulega zmianom jakościowym oraz ilościowym, a ich charakter wynika z licznych czynników, takich jak: wiek, aktywność seksualna, choroby współistniejące itd. W ich efekcie w pochwie może dochodzić do suchości pochwy i jej zapaleń. Problem ten jest szczególnie nasilony w okresie menopauzy, kiedy następuje zmniejszenie wydzielania estrogenów, co indukuje kaskadę niekorzystnych zjawisk biologicznych. Można mu zapobiegać przez dodanie do standardowej w menopauzie hormonoterapii probiotyków, które zapewnią odbudowę i utrzymanie właściwego stanu mikrobiologicznego pochwy. Zastosowanie probiotyków zmniejsza ryzyko rozwoju dolegliwości wymagających antybiotykoterapii, która jest również niekorzystna dla mikrobiomu pochwy.