Współczesne koncepcje zarządzania w organizacjach

Małgorzata Smolarek (red.)

Opracowanie prezentuje zarówno teoretyczne, jak i empiryczne ujęcie różnorodnych problemów zarządzania w zakresie nowoczesnych koncepcji i metod zarządzania, z uwzględnieniem zagadnień o charakterze strategicznym, z którymi organizacje spotykają się w trakcie swojej działalności. Przedstawia osiągnięcia badawcze naukowców z różnych ośrodków naukowych. Zamieszczone w nim artykuły zawierają interesujące rozważania na temat aktualnych problemów zarządzania organizacjami dotyczące zarówno teorii, jak i praktyki. W artykułach zaprezentowane zostały sądy i opinie sformułowane na podstawie studiów literaturowych oraz wyniki badań własnych.

PODSTAWY PRAWOZNAWSTWA, TEORII I FILOZOFII PRAWA. REINTERPRETACJA KRYTYCZNA

ROMAN ANDRZEJ TOKARCZYK

„[…] jestem pełen podziwu dla prof. Tokarczyka, wybitnego uczonego, wielkiego autorytetu w sferze filozofii prawa, iż podjął się takiego przedsięwzięcia, a mianowicie zamieszczenia w jednej monografii części poświęconych: podstawom prawoznawstwa, podstawom teorii prawa oraz podstawom filozofii prawa. Zamysł ten uważam za bardzo ciekawy, wziąwszy pod uwagę, że wszystkie trzy części, chociaż stanowią dzisiaj odrębne dyscypliny badawcze, a przede wszystkim odrębne dyscypliny dydaktyczne – wychodzą z tego samego pierwotnego nurtu badawczego dotyczącego refleksji nad prawem i jego istotą, jego strukturą, stosowaniem i jego skutkami, jego funkcjami społecznymi. Także dzisiaj można powiedzieć, że podziały między tymi trzema częściami wyodrębnionymi w pracy wynikają w gruncie rzeczy bądź z przesłanek (funkcji) dydaktycznych, bądź z przesłanek metodologicznych, które często wiążą się z przyjęciem określonych założeń. Wyrażałem […] swoje pochwały dla części dotyczącej filozofii prawa. Dodam […] że bardzo dobrze, iż znalazł się tutaj rozdział poświęcony biojurysprudencji, w sferze której prof. Tokarczyk jest wybitnym autorytetem. Recenzowana praca warta jest publikacji i uwagi w środowisku prawniczym”. Fragment recenzji prof. zw. dr. hab. Adama Jamroza

Wybrane obszary edukacyjnej, zawodowej i społecznej aktywności człowieka

pod red. Marka Lewandowskiego

W pierwszej części książki znalazły się teksty opisujące edukacyjny wymiar aktywności społecznej człowieka. W drugiej części książki zamieszczone zostały rozważania opisujące pracę zawodową jako obszar społecznej aktywności człowieka. W ostatniej części monografii znalazły się prace autorów zainteresowanych społecznym wymiarem aktywności życiowej człowieka, analizowanym w kontekstach zmian cywilizacyjnych i kulturowych.

Twórcza aktywność profesjologiczna i profesjonalna seniorów polskich

Kazimierz Marian Czarnecki, Piotr Kowolik, Wiesława Tomaszewska

Książka obejmuje: wprowadzenie, osiem rozdziałów, wykaz literatury źródłowej oraz załączniki. W rozdziale pierwszym podano objaśnienia podstawowych terminów, które znajdują się w tytule pracy; w rozdziale drugim przedstawiono obszerniejszy opis starzenia się i starości człowieka, w tym szczególnie seniorów; w rozdziale trzecim przedstawiono podstawowe informacje dotyczące aktywności życiowej człowieka; w rozdziale czwartym przedstawiono podstawowe informacje dotyczące człowieka jako jednostki twórczej; w rozdziale piątym ukazano tzw. "style życia i zachowania się" człowieka jako przejawy jego cech osobowości; w rozdziale szóstym przedstawiono liczne sylwetki twórczych, nieżyjących seniorów polskich jako uczonych, głównie w trzech dziedzinach: pedagogiki, psychologii, socjologii; rozdział siódmy zawiera wyniki badań seniorów jako przejaw ich twórczej aktywności; rozdział ósmy zawiera autobiografie autorów pracy.

Strategie komunikacyjne współczesnych organizacji

Michał Kaczmarczyk (red.)

Celem niniejszej monografii jest analiza wielowymiarowości zjawiska kon­wergencji mediów i jego konsekwencji w odniesieniu do sfery komunikacji marke­tingowej i public relations współczesnych organizacji. Analiza ta w szczególności dotyczy technologicznych, ekonomicznych i kulturowych aspektów prze­obrażeń komunikacji społecznej firm oraz ewolucji form i narzędzi owej komunika­cji w dobie ekspansji nowych technologii i przenikania się zjawisk medialnych. Przy­jęto, że tak jak konwergencja wywołuje wielorakie, skomplikowane konsekwencje dla działalności przedsiębiorstw i ich funkcjonowania w sferze komunikacyjnej, tak samo zjawisko konwergencji jest wielowymiarowe, wymykające się jednoznacznym definicjom, precyzyjnym opisom i uproszczonym zabiegom badawczym. Konieczne jest więc dokonanie jego wielowymiarowej analizy z wykorzystaniem podejścia in­terdyscyplinarnego i złożonej metodologii wykorzystującej dorobek takich dziedzin jak nauka o zarządzaniu, nauka o mediach, socjologia, psychologia organizacji etc.

Aspekty finansowe gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa w miastach na prawach powiatu

Kamila Żmuda-Matan

(…) monografia poświęcona jest ważnej (…), wielowątkowej i kompleksowej analizie prawnej systemu transferu środków z budżetu państwa dla miast na prawach powiatu na zadania zlecone z zakresu gospodarki nieruchomościami Skarbu Państwa oraz transferu zrealizowanych dochodów do budżetu państwa i budżetu miasta na prawach powiatu. Sposób ujęcia przez Autorkę badanej problematyki ma pozytywny wpływ na głębię prowadzonych rozważań i stwarza możliwość formułowania ocen o charakterze bardziej uniwersalnym, co jest istotne z punktu widzenia potrzeb praktyki samorządowej oraz może być przydatnym materiałem w przyszłych procesach legislacyjnych. Dotychczas w polskiej literaturze przedmiotu nie było tak kompleksowego opracowania – o walorach naukowych – prezentującego prawne zagadnienia systemu transferu środków z budżetu państwa dla miast na prawach powiatu na zadania zlecone z zakresu gospodarki nieruchomościami Skarbu Państwa i przekazywania zrealizowanych z tego tytułu dochodów do budżetu państwa oraz do budżetu miasta na prawach powiatu. Fragment recenzji dr. hab. Małgorzaty Ofiarskiej, prof. US  

Problemy konwergencji mediów II

K. Dudek, M. Koszembar-Wiklik, P. Celej, M. Boczkowska (red.)

Niniejsza monografia adresowana jest do studentów oraz nauczycieli akademickich kształcących w obszarze nauk humanistycznych i społecznych oraz do praktyków podejmujących zawodowe działania w obszarze mediów (dziennikarzy, specjalistów z obszaru public relations, specjalistów z zakresu zarządzania w mediach itp.). Liczymy, że poniższe artykuły pozwolą na pogłębioną analizę zjawiska wzajemnego przenikania się mediów z wielorakiej perspektywy (medioznawczej, politologicznej, kulturoznawczej, socjologicznej), co pozwoli na interdyscyplinarne spojrzenie na zjawisko konwergencji z wykorzystaniem narzędzi oraz wyników badań będących charakterystycznymi dla danej dziedziny. Wyrażamy nadzieję, że szerokie spectrum zamieszczonych w monografii publikacji pozwoli odbiorcom reprezentującym różnorodne dyscypliny naukowe na uzupełnienie i pogłębienie wiedzy z zakresu problematyki konwergencji mediów oraz będzie przyczynkiem do debaty nad stanem mediów tradycyjnych i elektronicznych w ramach wzajemnego ich przenikania. Autorzy, których zaprosiliśmy do poniższego tomu, reprezentują bowiem różnorodne dyscypliny naukowe, takie jak m.in.: medioznawstwo, kulturoznawstwo, nauki o zarządzaniu, socjologię, politologię czy językoznawstwo. Stąd w Problemach konwergencji mediów II znajdują się pogłębione analizy dotyczące na przykład telewizji publicznej, funkcjonowania serwisu YouTube, polityki multimedialnej, opowieści transmedialnych, zawodu dziennikarza czy serwisów społecznościowych.

Samorząd terytorialny (zagadnienia prawne). T. 1. Ustrój samorządu terytorialnego

Bolesław M. Ćwiertniak (red.)

W niniejszym tomie znajdziecie Państwo dwadzieścia rozdziałów poświęconych różnym aspektom ustroju samorządu terytorialnego, podzielonych na trzy konwencjonalnie wyodrębnione części. W części I „Modele i zasady samorządu terytorialnego” ujęte zostały rozdziały opracowane przez: J. Sozańskiego („Ponadkrajowe modele i zasady samorządu terytorialnego – wprowadzenie do zagadnienia”), A. Wilczyńską („Interes w prawie samorządowym”), J. Jagodę („Prawna ochrona samodzielności samorządu terytorialnego w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego”), A. Szewca („Samorządowe przepisy porządkowe – zagadnienia wybrane ze szczególnym uwzględnieniem orzecznictwa”) oraz ponownie J. Sozańskiego („Istotniejsze słabości samorządu terytorialnego w Polsce i ich oddziaływanie na demokrację lokalną”). Najobszerniejszą częścią tomu jest jego część II „Jednostki samorządu terytorialnego i ich organy”. Czytelnik znajdzie tu rozdziały poświęcone wybranym, istotnym problemom jednostek samorządu terytorialnego i ich ustroju. K. Bandarzewski analizuje tu „Nazwy jednostek samorządu terytorialnego”, M. Gubała „Upoważnienie ustawowe do wydawania rozporządzeń dotyczących tworzenia gmin…”, B. Dolnicki „Jednostki organizacyjne gmin”. Kolejne rozdziały poświęcone są regulacji zasad tworzenia jednostek pomocniczych gmin w badanych statutach (M. Stych), zasadom i trybowi wyboru oraz odwołania organu wykonawczego gminy (K. Płonka-Bielenin). T. Moll analizuje „Upoważnienia w świetle art. 39 ustawy o samorządzie gminnym”, M. Gurdek zaś „Obowiązek złożenia przez wójta i radnego oświadczenia majątkowego na dwa miesiące przed upływem kadencji”. K. Kliś analizuje status prawny marszałka województwa („Marszałek województwa jako organ samorządu województwa?”), P. Chmielnicki zaś relatywnie nową instytucję prawną rad seniorów („Gminne rady seniorów. Zarys wątpliwości badawczych”). E. Ura prezentuje natomiast dwudziestopięcioletnią historię ewolucji straży gminnych i miejskich („Straż gminna (miejska) – co zmieniono w regulacjach prawnych na przestrzeni 25 lat (kilka uwag)”; w podobnej konwencji o SKO pisze W. Pęksa („Historia pewnej instytucji – jak przebiegał proces ewolucji zadań i funkcji samorządowych kolegiów odwoławczych w świetle ustawodawstwa regulującego ich status”). Część tę zamyka opracowanie Ł. Jurka i B. Przywory „Konwent delegatów samorządu lokalnego w województwie w świetle prezydenckiego projektu ustawy samorządowej – próba oceny”). W momencie przygotowywania niniejszego tomu do druku toczyły się prace legislacyjne związane z tzw. ustawą metropolitalną. Przypomnieć można, że dyskusje o potrzebie i kształcie takiej ustawy, regulującej ustrój, zadania i kompetencje samorządu w wielkich miastach, toczyły się od wielu lat. Powstawały wówczas również różne projekty tego rodzaju regulacji prawnych. Sejm RP w ostatnich godzinach ostatniego dnia swojego ostatniego posiedzenia w mijającej kadencji uchwalił „ustawę metropolitalną”. Stąd też nie było możliwości dokonania analizy i oceny tej nader istotnej dla ustroju samorządu terytorialnego ustawy w ramach niniejszego tomu. Część III zatytułowana została „Wybory samorządowe 2014 r.” W części tej zawarto dwa rozdziały autorstwa M. Borskiego: „Agitacja wyborcza w miejscach niedozwolonych – kilka uwag w kontekście samorządowej kampanii wyborczej” oraz „Państwowa Komisja Wyborcza po wyborach samorządowych 2014 r. – wybrane zagadnienia”, a także rozdział autorstwa M. Półtorak „Udział kobiet w wyborach samorządowych 2014 r. na przykładzie województwa śląskiego w świetle rezultatów krajowych a efektywność kwotowego dyskursu”.

Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa nową formą dialogu polskiej Policji ze społecznością lokalną na rzecz bezpieczeństwa wewnętrznego

Jadwiga Stawnicka, Iwona Klonowska

Przed dwoma laty przed Policją postawiono zadanie stworzenia nowego na­rzędzia, służącego między innymi do aktywizacji społeczności lokalnych. Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa jest platformą wymiany informacji między oby­watelami a Policją. Mapa od 5 października 2017 r. obejmuje swoim zasięgiem całą Polskę. Funkcjonowanie Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa związane jest z działaniami budującymi świadomość społeczną w zakresie odpowiedzialności za stan bezpieczeństwa w społecznościach lokalnych. W konsekwencji prowadzi to do stworzenia trwałego partnerstwa na rzecz bezpieczeństwa umożliwiającego loka­lizację, identyfikację i eliminację czynników kryminogennych zanim nastąpi ich eskalacja. W dzisiejszym świecie żadna instytucja odpowiedzialna za bezpieczeń­stwo nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować bez społecznego wsparcia, a naj­lepsze efekty w zapobieganiu i zwalczaniu przestępczości przynosi współdziałanie społeczeństwa z Policją. […] […] Dziękuję za podjęcie tej tematyki przez Autorki publikacji, a także przez studen­tów Wyższej Szkoły Humanitas, których zainteresowanie zagadnieniem poczytuję za sukces Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa. nadinsp. dr Jarosław Szymczyk Komendant Główny Policji

Partycypacja społeczna we współczesnym samorządzie terytorialnym

Magdalena Gurdek (red.)

Jedyną możliwą przepustkę zaangażowania w życie publiczne obywateli, którzy coraz częściej mobilizują się i chcą uczestniczyć w życiu codziennym swojego miasta, stanowi partycypacja, czyli współdecydowanie. Z każdym kolejnym rokiem nabiera ona większego znaczenia, zmie­nia swój charakter i pojawiają się coraz to nowsze jej formy – przy czym formy te uwzględ­niają różny stopień zaangażowania obywateli w podejmowane decyzje, począwszy od in­formowania, poprzez konsultacje, aż po współdecydowanie. To wszystko, a zwłaszcza zmieniająca się perspektywa samorządowa – mimo że w li­teraturze przedmiotu napisano już wiele na temat partycypacji społecznej – stanowiło asumpt do podjęcia przez nas decyzji o konieczności prowadzenia dalszych badań nad istotą, znaczeniem i rolą, jaką odgrywa ona we współczesnym samorządzie.

Rola policyjnej profilaktyki społecznej w kształtowaniu bezpieczeństwa wewnętrznego

Jadwiga Stawnicka

Niniejsza książka poświęcona jest roli policyjnej profilaktyki społecznej w kształtowaniu bezpieczeństwa wewnętrznego. Zakres działań profilaktyczno-prewencyjnych Policji jest szeroki. I jedne, i drugie służą kształtowaniu polityki bezpieczeństwa jako kompleksowe przedsięwzięcia prewencji kryminalnej. Poruszając temat zapobiegania przestępczości, mówi się zarówno o działaniach prewencyjnych, jak i profilaktycznych. Termin „prewencja”, jak wskazuje jego łaciński źródłosłów, oznacza zapobieganie, wyprzedzanie działań (łac. praeventio − zapobieganie), a profilaktyka łączy się także z zapobieganiem (grec. profhylaktikos − zapobiegawczy). Zamienne użycie tych terminów świadczyłoby o pokrywaniu się zakresów pojęć. W ramach prewencji kryminalnej wyróżnia się: prewencję zasadniczą, prewencję wtórną oraz prewencję trzeciego stopnia. W literaturze przedmiotu dokonuje się podziału działań profilaktycznych ze względu na etap i rodzaj na pierwotne (proaktywne), wtórne (paraaktywne), trzeciorzędowe (reaktywne). Należy także zdefiniować pojęcie programu profilaktyczno-prewencyjnego, jego budowy, sposobu wdrażania i sposobów dokonania ewaluacji. Program profilaktyczny powinien obejmować: 1) część teoretyczną; 2) część zadaniową; 3) część ewaluacyjną. W niniejszej książce wprowadzam pojęcie profilaktyki narracyjnej stosowanej przez funkcjonariuszy Policji zajmujących się działalnością profilaktyczno-prewencyjną. Do słuchacza można dotrzeć jedynie przez dobrą narrację, poruszyć jego emocje i zaangażować w działaniepoprzez opowiadaną historię. Opracowania wymaga kwestia stosowania strategiikomunikacyjnych w działaniach profilaktycznych Policji. Funkcjonariusz Policjiprowadzący działalność w zakresie profilaktyki społecznej musi być wyposażonyw odpowiednie narzędzia, które umożliwią mu poruszanie się wśród różnych grup społecznych, o zróżnicowanym wieku i wymaganiach w stosunku do nadawcy.

Kultura organizacyjna uczelni a wykorzystanie Web 2.0 w procesie komunikacji wykładowcy - studenci

Małgorzata Koszembar-Wiklik, Marek Krannich

Zaprezentowana monografia może stanowić również punkt odniesienia dla przyszłych badawczy, szczególnie w obszarze analiz kapitału społecznego polskich uczelni, przy konieczności regulowania zachowań ludzkich w relacjach osobowych i komunikacyjnych (…) Dzisiaj częstokroć sfera deklaratywności w zakresie konieczności wprowadzania zmian relacji komunikacyjnych oraz lepszego podejścia do potrzeb studentów nie przekłada się na jakiekolwiek działania praktyczne, zakotwiczone w standardach wymiany informacji wewnątrz uczelni. Silne zasygnalizowanie tego rodzaju koniecznych przekształceń uważam za ciekawy i ważki element monografii autorstwa dr Małgorzaty Koszembar-Wiklik oraz dra inż. Marka Krannicha. Autorzy bardzo trafnie zauważają, że kultura organizacyjna decyduje o tempie i sposobie dokonywania zmian, w tym o wdrażanych wzorcach komunikacji oraz metodach rozwiązywania problemów przy występującej w niepewności otoczenia (…). Fragment recenzji dr. hab. inż. Jana Brzóski, prof. Pol. Śl.

Umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym a umowa administracyjna

Kacper Rożek

Publikacja podejmuje zagadnienia istotne nie tylko dla nauki prawa administracyjnego, ale i dla praktyki prawniczej. Administracja publiczna, zwłaszcza samorządowa, stale nawiązuje stosunki prawne z podmiotami prywatnymi. Z punktu widzenia nauki prawa administracyjnego od dawna stawiane jest pytanie o charakter form działania administracji, które stosowane są w tego rodzaju sytuacjach. Wątpliwości nauki i praktyki wynikają m.in. z przywiązania do tradycyjnego katalogu  konsensualnych form działania administracji, do których zalicza się porozumienia, umowy (cywilnoprawne), czy też umowy administracyjne. Te ostatnie budzą najwięcej kontrowersji, ponieważ istotą umowy ma być zajęcie przez organ administracji publicznej pozycji równorzędnej w ramach stosunku prawnego, jednak „administracyjny” charakter umowy ma wskazywać narachowanie jakichś elementów władztwa po stronie organu administracji, a więc świadczyć o braku równorzędności. Stąd też Autor dostrzega potrzebę rozważenia szczególnego charakteru tzw. umów publicznoprawnych zawieranych w celu przekazywania lub wspólnej realizacji zadań publicznych związanych z przebudową infrastruktury, jak też świadczenia usług powszechnie dostępnych, w szczególności z punktu widzenia możliwości zakwalifikowania takich aktów jako umów administracyjnych. Odpowiedź na tak postawione pytanie stanowi novum badawcze.   Fragment Recenzji dr. hab. Pawła Chmielnickiego, prof. WSIiZ

Bezpieczeństwo - powinność czy gwarancja. Tom VI. Ustrojowa powinność państwa zapewnienia bezpieczeństwa w kontekście działań antyterrorystycznych

Tomasz Miłkowski, Barbara Orzeł

(...) Przedmiotem analizy są rozwiązania prawne lub wprost z nich wynikające decyzje organów obowiązanych do stosowania norm prawnych. W rozdziale pierwszym dokonano ogólnej analizy najważniejszych z punktu widzenia walki z terroryzmem ustaw uchwalonych w Polsce (w ostatnich dwóch latach), jakimi są: ustawa o działaniach antyterrorystycznych, ustawa o przetwarzaniu danych dotyczących przelotu pasażera i ustawa o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa. Dla porównania przywołano także najważniejsze rozwiązania i motywy ustawodawstwa innych krajów. Tymi przykładami są brytyjska ustawa o zwalczaniu terroryzmu i bezpieczeństwie (z 2015 roku) oraz hiszpańskie: ustawa organiczna 4/2015 o ochronie bezpieczeństwa obywateli i ustawa organiczna 29/2011 o uznaniu i pełnej ochronie ofiar terroryzmu. W rozdziale drugim skoncentrowano zaś uwagę czytelnika na prawodawstwie i rozwiązaniach organizacyjnych dotyczących formacji o podstawowym znaczeniu dla zwalczania aktów terroryzmu, jaką jest Policja.

STUDIA ADMINISTRACYJNE I CYWILNE

Dorota Fleszer, Anna Rogacka-Łukasik (red.)

WŁASNOŚĆ W SYSTEMIE PRAWA

Dorota Fleszer, Magdalena Gurdek, Łukasz Strzępek (red.)

Niniejsze opracowanie jest zbiorem publikacji z różnych dziedzin prawa, które odnoszą się do różnorakich problemów związanych z własnością. Stąd też tytuł niniejszego opracowania, który w założeniu ma odzwierciedlać różnorodne dziedziny prawa będące przedmiotem zainteresowania Autorów. Lektura spisu treści utwierdza w przekonaniu, że Autorzy patrzyli na własność z różnych, nierzadko odległych względem siebie perspektyw, a ich zainteresowania znalazły odzwierciedlenie w szerokim spektrum problemów, jakie zostały poruszone w poszczególnych opracowaniach. Nie pretendując do stawiania kategorycznych tez, liczymy, że lektura niniejszej publikacji skłoni Czytelników do refleksji nad prawem własności, ta zaś być może znajdzie upust w polemicznych opracowaniach. Dyskusja na temat własności toczyła się i toczyć się będzie nadal z różnym natężeniem, a inwencja ustawodawcy daje niemalże nieograniczone pole do popisu w tym zakresie. Nie da się bowiem ukryć, że własność stanowiła i stanowić będzie niemal niewyczerpane źródło zagadnień i problemów wartych ożywionej dyskusji naukowej. Z tego też powodu mamy nadzieję, że prezentowane zagadnienia wzbogacą toczący się dyskurs i okażą się pomocne w lepszym zrozumieniu tak złożonego zjawiska, jakim jest własność.